Günbatımının güzellikleri karşısında mutlulukla doluyor, güneşin doğuşunu ve yeni bir günün başlangıcını daha da büyük bir zevkle karşılıyordu. Bana manzaranın içerdiği bin bir değişik rengi ve gökyüzünü göstererek, "İşte bunun için yaşanır," diyordu. "Şimdi var olmanın tadına varıyorum! Fakat sen, sevgili Frankenstein, sen neden böyle umutsuz ve kederlisin?"