Freud ve Öğretisi
Stefan ZweigSözler ve Alıntılar
Kendindeki tek insanı tanıyan onu bütün öteki insanlarda da tanır ve anlardı.
“Yaşamak ne güzel şey!”
Her zaman öyledir, yükseliş ne denli dik olursa alçalış da o kerte dik olur.
Tanrılar! Öyle ya, şu dünyada insanlardan daha üstün değiştirici güçlere ancak tanrılar sahip olabilirdi. Yalnız tanrılar insanlara doğrudan doğruya görünmek istemediklerinden onlara imgesel düşler içinde yaklaşıyor, iyi ya da kötü haberler ulaştırıyor, yüreklerine umut ya da korku salıyor, uykunun kara duvarlarına uyarıcı ya da ürkütücü resimler, şekiller çiziyordu.
Bütün o Tanrı’ca başarılarına karşın insanoğlu neden daha şen, daha mutlu olamamıştır? Derin Ben’imiz toplumun uygarlık yolundaki bu parlak başarılarından ve hızlı ilerleyişinden niçin yeterince yararlanıp zenginleşmemiş, erinçlik ve özgürlük kazanmamıştır? Bu sorulara yine kendisi, o katı insafsızlığı ile şu yanıtı verir: Çünkü kültür yoluyla kazanılan varlık bize tanrılardan bir armağan olarak gelmemiş, içgüdüsel özgürlüğümüz pahasına kazanılmıştır.
"Kalbimin insan severliğini nasıl koruyabilirim?”
Sayfa 12 - Köprü kitaplarıKitabı okudu