Genel Olarak Sosyal Sınıflar ve Partiler Sözleri ve Alıntıları
Genel Olarak Sosyal Sınıflar ve Partiler sözleri ve alıntılarını, Genel Olarak Sosyal Sınıflar ve Partiler kitap alıntılarını, Genel Olarak Sosyal Sınıflar ve Partiler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu üretim ilişkileri ortasında işçi artık makinenin hizmetkarı olmuş otomat bir bostan korkuluğudur. Otomatların daha çok yıpranarak verim sağlamaları için gözeticileri ve uzmanları sayıca artırmak gerekir. Gözeticilerle uzmanların çıkarları artığeder sömürüsünü artırmakta toplanır. Durumları işçi sınıfını kılını kıpırdatamaz hale getirmekte toplanır. Düşünce, duygu ve davranışlarında bunaltılmış İşçi Sınıfına karşı, aristokrat işçi ile uzman aydın kendisini o çıkar ve durum bakımından kapitaliste paralel sayar.
Modern sömürücü sınıflar Antika Tarihten çok ders aldılar. İslam Tarihinde Tefeci-Bezirgânlar: halkın benimsediği Müslümanlığı kimseye bırakmamışlar, en ham sofu, koyu Müslüman geçinmişlerdi. Modern çağda İşçi Sınıfının benimsediği akım Sosyalizm’dir. İşveren Sınıfı Antika egemen sınıflar gibi, halkın benimsediği akımı, yani Sosyalizmi ele
Bir üretim yordamı üzerinde Dolaysızca görevli bulunan sosyal sınıflar başlıca iki karakterle birbirlerinden ayırt edilirler:
1- O sınıfların durumları başka başkadır.
2- O sınıfların çıkarları başka başkadır.
Modern toplumda İşveren sınıflarının durumu: Üst ve Güdücü sınıf olmak; İşçi Sınıfının durumu: Alt ve Güdülen Sınıf olmaktır. Gene modern toplumda, İşveren Sınıfının çıkarı: elinden geldiği kadar çok Artıdeğer koparmak, yani sömürmek; İşçi Sınıfının çıkarı ise; elinden geldiği kadar az Artıdeğer koparttırmak, yani sömürülmemektir.
"Ne var ki zavallı sosyal tabakalar sırf o küçük mülkiyetlerinin kölesi oldukları için, durumlarını bilince çıkarmakta güçlük çekerler. Egemen sınıfların muazzam Büyük Özel Mülkiyeti toplum içinde har vurup harman savurur. Üretimin sosyalleşmesiyle taban tabana zıt üstyapı engelleri çıkarır, verimi baltalar. Yapma işsizliği ve izafi yoksulluğu arttırır. Bununla birlikte, küçük mülk sahipleri, zaman zaman o toplumu batıracak hale gelmiş büyük özel mülkiyeti körü körüne savunmak felaketinden bir türlü kurtulamazlar.."
En basit gerçekçi insan dürüstlüğü, kapitalizmin birbirine zıt İşveren-İşçi Sınıflarına dayandığını, bu sınıflar arasındaki çelişkinin ister istemez ardı arası kesilmeyen çatışmalarla dolu olduğunu görmezlikten gelemez. Sınıflar güreşini örtbas etmeye, yani varken yok saymaya yahut yasak etmeye kalkışmak nedir? Sınıflar güreşini insan bilincinden uzak tutmaktır. İnsan sınıfları arasındaki güreşi Hayvanlar arasındaki orman kanunlarıyla gütmeye girişmektir.
Tersine, Modern toplumda özel teşebbüsçülüğün egemen olduğu kapitalist üretim yordamı yüzünden doğmuş Sınıflar Dövüşü’nü insanların bilincine çıkarmak: insanlar arasındaki bir sürü hayvanca tepişmeleri, İnsanca yapmak ölçülerini getirir. Buna Sosyalizm denir. Sosyalizm, 7 bin yıldır süregelen ve 6 bin 500 yıl boyuna doğarak sonra batmış Medeniyetlerin örneğinden ders almıştır. İnsanlar arasındaki Hayvanca savaşı insana yaraşır Bilince çıkarmıştır. Sınıflar savaşını Medeniyet kazançlarına ve toplum yaşantısına en az zarar verecek biçimlerde İnsanca Dövüş’e çevirmiştir. Sosyalizm insan topluluğu içinde en son kalıntılarıyla Hayvanlığı kaldırmaktır. O bakımdan, Sosyalizm düşmanlığı insanlık düşmanlığıdır. Sosyalizmi bile bile istememek, kapitalizmin bugünkü durumuyla toplumda Hayvanlığı sürdürmektir.
Sosyalizm insan topluluğu içinde en son kalıntılarıyla hayvanlığı kaldırmaktır. O bakımdan, sosyalizm düşmanlığı insanlık düşmanlığıdır. Sosyalizmi bile bile istememek, kapitalizmin bugün ki durumuyla toplumda 'Hayvanlığı' sürdürmektir..
Faşizm üzerine
...tek parti veya dokunulmaz iktidar çeşitleri vardır. Bu çeşit iktidarlı toplumlarda sosyal bölükler (sınıflar, tabakalar ve zümreler) bütün belirlilikleri (determinizmleri) ve dinamizmleri ile yaşamaktadırlar. Ama onlardan birisi, yani üstün egemen Sınıf, iktidar mevkiini münhasır olarak kendi tekelinde bir imtiyaz ve bir tahakküm cihazı gibi kullanmak ister. Devleti ele geçiren sınıf onu uzun süre muhafaza edemiyeceğinden korkar. Devlet iktidarının elinden kaydığı gün eriyip yok olacağını bilir. Çünkü tarihçil ve ekonomik şartlar o egemen sınıfın dinamizmini sıfıra doğru indirmiştir.
O zaman sosyal bölükler arasında az çok bilince ve hesaba dayanan bir savaşın yaratacağı dengeliliği egemen sınıf göze alamaz. Vaktiyle Spartalılar idare ettikleri kölelerini sık sık kılıçtan geçirirlerdi. Modern çağda böylesine açık bir davranış başarılamıyacağı için, egemen sosyal bölüğün Devlet iktidarı kendi partisinden başkasına yaşama hakkı tanımaz. Yani, hem sosyal bölünüşleri kaldırrna amacı güden eğilimlere karşı kanlı saldırılarda bulunur: demek toplum bölünmelerinin kaldırılmasını değil, ebediyyen var olmasını sağlamağa çalışır, hem de, sosyal alt bölüklerin kendi siyasi partilerini kurmalarına dayanamaz, sınıflar arasındaki hesaplı, bilinçli davranış dengesine güvenemez. O zaman böyle bir tekelci iktidar saçma bir zorbalık durumuna düşer. Bir sınıfın öteki sosyal sınıflar üzerine tahakkümü doğar. O sisteme FAŞİZM denir.
Aydınlık Sosyalist Dergi, Ocak 1969
Bugün Kapitalizm, ancak öyle bir BURJUVA SOSYALİZMİ'nin yarattığı "EMNİYET SÜPABI" ile ayakta durabiliyor. Bu emniyet sübabı sayesinde, bir taşla birçok kuşlar vuruluyor. Bir yanda yer yer pas- lanıp delinmeye yüz tutmuş Emperyalizm kazanının patlaması önleniyor. Öte yandan asıl amaç İşçi Sınıfını avlamaktır. İşçi Sınıfı her eğiliminde Sosyalizme dört elle sarılıyor. İşçi Sınıfının namuslu ve bilinçli hareketini en iyi baltalamak, ancak arkadan vurmakla başarılı olur. Onun için proletaryanın hareketi burjuva sosyalizminin sis perdeleriyle göz gözü görmez hale getirilir ve tanınmaz kılıklara sokulabilir.
İşte iki sosyal üst sınıfın (KAPİTALİST VE BÜYÜK MÜLK-TOPRAK SAHİPLERİ sınıflarının) meşhur iki klasik "ÇİFTE PARTİSİ" dışında, başka birçok partilerin piyasaya dökülmesi böyle oldu. Özellikle "İŞÇİ PARTİLERİ"ne yahut "SOSYALİST PARTİLERİ"ne, hatta "KOMÜNİST PARTİLERİ"ne karşı İşveren Sınıfının "TOLERANS" göstermesi, gerekince el altından yardımlarda bulunması o gerekçe ile oldu.
Bırakın herkes istediği partiyi kursun. Partiler ne denli çoğalırsa, ezilen ve sömürülen alt sınıf ve tabakaların dünyayı net görmeleri o denli imkansız olur. Demokrasi panayırında bol bol çıkarılan politika curcunaları memleketi çarçabuk Babil Kulesi'ne çevirir. Oligarşi zümresi Finans-Kapital ve devlet ağalarıyla yüzyıllardan beri kurulu dalyanında gittikçe daha bereketli avcılıklar geliştirir. İngiltere ve Amerika dışında kalan irili ufaklı kapi- talist ülkelerde "DEMOKRASİ" adı verilen ÇOK PARTİLİ oyunun anlamı budur.