Ne sefalet! Bütün bu kızlar nasıl da aptaldılar,yorgunluktan bitmiş bir halde,akşamları buralara gelip;çalışmak ve acı çekmek için doğacak et yığınları yaratıyorlardı! Onlar,bu açlıklarına rağmen,karınlarını yeni açlar yaratmak için şişirmeye devam ettikçe,bunun sonu gelmeyecekti! Oysa,bir acı karşısında yaptıkları gibi,karınlarını tıkayıp,uçkurlarına hakim olmaları gerekmez miydi?