Geyikler Lanetler
Murathan MunganGeyikler Lanetler Gönderileri
Geyikler Lanetler kitaplarını, Geyikler Lanetler sözleri ve alıntılarını, Geyikler Lanetler yazarlarını, Geyikler Lanetler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
koruyun beni benden
koruyun beni aklımın derinliklerinden
...
korunup saklanayım kendi kalabalığımın cehenneminden.
Sayfa 81
kendilerini görürler, arkalarına bakmazlar aynalarının, arkalarına saklanan kendilerini görmemek için.
Sayfa 79
işte aynam!
kendimi görmem için
kendim sandığım yüzümü
Sayfa 79
baharda buzunu çözmüş bir ırmak gibi çağıldıyor içim.
Sayfa 74
beni bana görünmez eden sisim dağıldı.
Sayfa 68
deliliğim dindi artık.
içimdeki ırmak sustu.
hiçbir uçurumu yankılamıyor kulaklarım.
gözümdeki tül kalktı.
deliliğim dindi artık.
İçinden geçen sular beni gördüğü yerde bırakmaz ki
Ne zaman dönsem bakarım başka sulardayım
Saçlarım akar içinden,saçlarıma kapılırım
doğuda bellekleri kaplayan kum fırtınalarında her şey unutulur ve her şeye yeniden başlanır. insanlar ve olaylar hep aynıdır. her şey zamana asılı kalır. insan bunu öldüğünde anlar. ilkin zevkleri, sonra tutkuları, sonra umutları ve en son korkuları ölür insanın. o zaman biz de ölürüz. öldüğümüzü anlamadan ölürüz. yaşadığımızı da anlamamışızdır zaten. usul usul ölürüz; azar azar yaşar, usul usul ölürüz.
“Fırtınalı ruhların,
fırtınalı havalarda sakinleşmesi gibi,
İçimdeki gazabı dışımdaki dünyada görünce uysallaşıyorum”
"Hem çok fazla garba giden, sonunda şarka çıkar diye buyrulmuştur. Mâlûmunuzdur. Sözün kısası nereye gideceksek, dünyanın yuvarlak olduğunu unutmadan gidelim.”
“Seni incitecek bir söze niyet düşürür mü dilim ? “
Sayfa 12Kitabı okuyacak
"havada asılı duran ağu, dile düşünce gönül yaralar."
Sayfa 85Kitabı okuyacak
Görmediğin yerlerden, görmediğin hayatlardan kimi sesler taşır rüzgâr kulaklarımıza. Bazen biri hüzünlü bir şarkı söylüyordur, ya da kederli bir çalgı çalıyordur, ya da yalnızlığına ıslığıyla eşlik ediyordur. Bunlar kulağına çalındığında aynı hüznü duyarsın sen de, paylaşırsın onu, ama bunu bilmez; yalnızlığının paylaşıldığını, yalnızlığını senin yalnızlığınla çoğalttığını bilmez. Senin varlığından bile haberi olmaksızın şarkısını söyler, çalgısını çalar, ya da ıslığını sürdürür.
Bu iklimde insanların en çok öğrenmek zorunda oldukları şey, duygularını ele vermeyen bir yüz edinmektir.