estragon ve vladimir, ıssız bir yolun kıyısında, bir ağacın altında, godot diye birini anlamsızca bekliyor. tam olarak neyi ve ne için beklediklerini, beklediklerinin gelip gelmeyeceğini de anlamıyoruz. aralarındaki konuşmalar da tuhaf, kopuk, tutarsız. beckett'in bize anlatmak istediği şey de bu galiba; hayat anlamsız ve saçma bir bekleyişten ibarettir.
