"Keşke 18 yaşımda okusaymışım" dediğim kitaplardan bir tanesidir Göğü Delen Adam.
Öte yandan, bu kitap 18 yaşımda karşıma çıkmış olsa idi, ona bugünkü gözlerim ile bakamazdım. Belki kendi dünyamı Samoa'lı kabile insanının gözünden görmeye direnirdim, belki metni ve enteresan tasvirlerini eğlencelik, ama hayli "uçuk" bulurdum, güler geçerdim. Ancak yirmili yaşlarımda, ve içinde yaşadığım kültürün özünde "plastikten" bir kültür olduğunu kendi tecrübemle görmeye başladığımda, ona geri döner ve bir daha okumak isterdim. İşte o zaman gerçekten sarsardı beni Papalagi, çevreme, içinde yaşadığım yarıklara ve beton yığınlarına şaşkın şaşkın, çocuk gözlerle bakmamı sağlardı.
Bugün ise (33 yaşında iken), ve -çok şükür- çocuk gözlerimi yeniden keşfederken, çok başka gözlerle bakıyorum bu metne: Samoa'ya, Samoa'lıya yeniden dönüşün mümkün olabileceğini, bu plastik kültürün, işte, en nihayetinde plastikten olduğunu ve bir kenara itilebileceğini, reddedilebileceğini bilerek, ve bundan heyecan duyarak okuyabiliyorum. Buradan bakınca da çok güzel Samoa'lının bizden tarafa attığı bakış.
Güzel kitaptır. Mutlaka okuyunuz.
