Hayatım kendimdeki bölünmelerin arasında yalpalayarak geçti. Zamanla içnüfusum arttı ve herkes özerk bir yaşama sahası kurdu, geliştirdi imgelem haritamın bir köşesinde; yerleştikleri noktalarda evler inşalar ettiler boşlukta, adreslerini pekiştirdiler; kimi dural çünkü yerleşik bir düzeni seçti, kimi hareketli çünkü sonsuz seyyah, aynı dönme dolap, durmadan gittiler ve hep gerisin geri geldiler — bir aşamadan sonra onları ben denetlemedim. Birbirimize karışmadan, sıçramadan, bulaşmadan apayrı yollara katedebilir miydik, olmazdı, olmadı.