Efsane kelimesi bende direkt "masal" çağrışımı yapıyor ama bu kitabın masallarla, yani bildiğimiz anlamda masallarla ilgisi yok. Yazarın şiirsel bir üslûbu var. Buna bağlı olarak da daha kapalı, simgesel bir anlatım oluşmuş. Okuyanların yorumlarına şöyle bir bakınca kitabın birçok okuru zorladığını gördüm. Evet, kolay bir okuma değil. Hele son bölümdeki tiyatro oyunu... Bana da biraz eziyet oldu açıkçası. Klasik dönem eserlerini çağrıştıran bu efsaneleri, sürrealist Asturias’ın kaleminden okumak isteyenlere tavsiyedir. =)
