Hemen kitabı tavsiye ederek başlamak istiyorum. Hüsnü Arkan müziğiyle kulaklarıma hitap etti yıllarca ama Gülhisarlı Terziler'i okuyunca bugüne kadar kitaplarını okumadım için hayıflandım.
Gülhisarlı Terziler'in ana karakteri Ahmet Demir yaşadıklarıyla, yaşattıklarıyla ilginç bir kimliğe büründü okudukça. Ahmet, sessiz, silik, çok okuyan, insanlarla iletişim kuramayan birisi. Sadece ailesi ve terzi dükkanındaki ustasıyla normal konuşabiliyor. Ahmet Demir iyi bir insan. Gülhisar küçük bir kasaba ve Ahmet Demir, yaşadığı bu yer için benim hapishanem diyor. Ve kitabın bir yerinde şöyle söylüyor kendisi için: "Ben becerikli bir insan sayılmam ama zor bir duruma düşünce o zor durumu kabullenmekte hiç zorluk çekmem. Hayattaki en büyük becerim belki de budur." syf.133
Başka bir yerde de diyorki:"Bu çeşit bir yabancılık herkes için iyidir. Birbirlerini kırmaktan, incitmekten, hayal kırıklığına uğratmaktan korkanlar böyle davranmalı. Çünkü Gülhisar gerçek bir kasabadır. Yakınlaşanlar nezaketlerini hemen kaybederler. Birbirlerini yemeye başlarlar. syf142
Ve son bir alıntıyla bitireyim:
"Son yirmi yılda bu kadar roman okumasaydım herhalde bunları düşünemezdim. Hatta hiçbir şey düşünemezdim. Duygularımı önemsemezdim; ne anlama geldiklerini bile bilemezdim. Günlerimin, kısacık mutlu anlarımın kıymetini bilemezdim. syf.154
Kitabı çok sevdim. Hakkında yazılacak çok şey var ama bu kadarla yetiniyorum. Belki okursunuz siz de...