Gün Ortasında Arzu
Behçet ÇelikGün Ortasında Arzu Gönderileri
Gün Ortasında Arzu kitaplarını, Gün Ortasında Arzu sözleri ve alıntılarını, Gün Ortasında Arzu yazarlarını, Gün Ortasında Arzu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Susarak konuşanları yargılayanlardan değildi. Sadece susuyordu.
Sayfa 23 - İYİ OLACAK, İYİ...Kitabı okudu
Birileri vardı o yarım yamalak anladığım kitapları, yazıları yazan, ne zaman neler okumuşlardı da bunları yazıyorlardı, bilemiyordum. Geri kaldığımı hissetmeye başladım, hiçbir zaman yetişemeyecektim. Aldığım notlar, altını çizdiğim satırlar zavallı görünmeye başladı; zaman yavaşladı. Durdu. Durdum.
Sayfa 22 - İYİ OLACAK, İYİ...Kitabı okudu
Oysa gitmeyi bilen ne de güzel gidiyordu.
Sayfa 59Kitabı okudu
Yok, utanmazdık birbirimizden, birbirimize sığınırdık. Yıllar sonra, kocaman kahkalarla andık o günleri. Büyümüştük - öyle sanmıştık. Geride kalmıştı bir dolu macera. Maceranın adı, tanımı değişmişti.
Sayfa 17Kitabı okudu
Yarın pazar. Gelip tüneyemeyeceğim bu odaya - dalıma.
Önceki pazar gibi olmasın da. Sabah erken yürüyüşe
çıkmıştım. Ortalık kavrulmaya başlamadan dolaşayım
biraz, belki açılırım, demiştim. Eskisi gibi dışarıda
kahvaltı edeyim, bir dolu gazete alıp okuyayım. Buralardan
kaçmayı kafaya koyduğum yıllarda defterimi, kalemimi
alıp her zaman gittiğim çay bahçesinde oturdum.
Gazetelerde başka bir hayat vardı. Elimdeki defterin boş
sayfalarına, kalemin ucundaki siyah lekeye bakıp tek kelime
yazmadan coştuğum, bir gün bütün sayfaları deli
gibi yazıp çizip dolduracağımı düşlediğim zamanlar geldi
aklıma. Gazetelerdeki hayat nasıl da albeniliydi. Sonraları
çok yakınında oldum o hayatın. Burnumun dibinde
yaşandı. İçine almadı beni ya da ben girmedim, ama
tuhaf bir huzur vardı yakınımda olmasında. O sabahsa
huzursuz oldum. Her şey kağıttaydı, kağıttandı. Bütün
dünya hatta. Döndükten sonra beni sakin tutan, iyi kötü
güzel zamanlarım da oldu hissiymiş. Bir daha dönemeyeceğimi
o saat anladım. Sayfa boştu, hep boş olmuştu,
boş kalacaktı.
"Benim sözlerim eksildi
Onunki de eksildi
Zaten kelimeler sonludur"
EDİP CANSEVER, "Bir Çiçek Sergicisi Der Ki"
Kaldırımın altında cinayetlerden, katliamlardan, sahipsiz cesetlerden, tuzaklardan, havaya uçan, uçuran, uçurulan hayatlardan oluşmuş, katılaştıkça katılaşmış, yanık kokan bir alaşım akıyor. Dünya kanıyor, çürüyor kaldırımın altında; kimse farkında değil. Kaldırımın üstünde oyunlar oynuyoruz; evlilik oyunları, para kazanma, kaybetme oyunları, tatile çıkma, dinlenme, yorulma, sevişme, hatta dünyayı değiştirme oyunları. En fenası, "biz oyunun farkındayız" oyunu. "Oynamıyorum, havlu attım," deyip bunu pek güzel sahneye koyan, başkalarından, daha havlu atmamışlardan ya da hiç atmayacak olanlardan alkış bekleyenler de az değil. Onları görünce kimselere söylemeden -söyleyecek kimse bırakmadan çevremde- sessizce havlu attım. Fark mı bu?
Sayfa 15Kitabı okudu