Ölen kişi, yaşayanların zihninde bir kilise resmi gibi donup kalmaktaydı; yaşayanlar ise o resmi her geçen gün daha silik anımsayan vefasızlara benziyordu.
"Beli" demişti adam, başını evet anlamında hızla eğerek: Hemi de nasıl yaraşuklu! Kimdür candan aziz? Kim imiş senden benden yüce? Hepimiz insanık. Aynıyık. Cabir dediğin de bir insanıdı. Niçün böyük ola? Senin benim gibi bir ademidi o da."