Güz Şarkısı
Peride CelalGüz Şarkısı Gönderileri
Güz Şarkısı kitaplarını, Güz Şarkısı sözleri ve alıntılarını, Güz Şarkısı yazarlarını, Güz Şarkısı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Çocuksun sen, delisin sen!” diyordu bir ses. Annemin sesi. İnsan hangi yaşta olursa olsun, anasını arayıp çocuklaşıyor. Göreceksiniz siz de, daha sonra, karanlıklar bastığı zaman…
“ Kaç türlü yüzü var insanın?”
Benim kaç türlü yüzüm var? Herkesin bildiği Nuriye Hanım’ın yüzü, Nihat Bey’in karısı, Ali’nin ve Fatoş’un annesi Nuriye Hanım’ın yüzü, sabahları pencereleri açan, giysileri güneşe çıkaran çocuklarının gizliden kağıtlarını karıştıran meraklı kadının yüzü! Gülüyordu hafiften aynadaki yabancıya. Çocuklarını seven, çocuklarına yakın Nuriye Hanım, insanlardan kaçan, onları umursamayan, kaçtıkça korkan Nuriye Hanım! Yıllardır ‘kocam’ dediği bir yabancıyla yaşayan, herkesin mutlu sandığı, mutsuz Nuriye Hanım! Nuriye Hanım, Nuriye Hanım! Kaç kişiydi Nuriye Hanım saymakla bitmezdi belki de! Yıllarca hayalinde besleyip büyüttüğü bir sevdanın anıları ile gençliğini yitiren, sevdalısını bulunca koynunda ağlayan Nuriye Hanım!
“Sen ne yapıyorsun anacığım bu kapalı odalarda? Sen neyi, kimi bekliyorsun hayallerinin ortasında?”
“Hepimiz küçük adacıklara çekilmiş yaşıyorduk. Kimse bulunduğu yerden öbürüne köprü atmak istemiyordu. Herkes kendi adasında umutsuzluğu, ölümü ile yalnızdı. İçlerinde yalnızlığı uyutmak için politika yapanlar, yazı yazanlar, kavgaya atılanlar, sevişenler vardı. Her kişi, yalnızlığını, korkularını saklamasını bildiği kadar mutluydu dışarıya karşı.”
Benim senden kaçtığımı sananlar çok, biliyorum. Aslında senin kaçtığını görmemek için yollardayım çok zaman.
Rıhtıma baktı Nuriye Hanım. Gülmeye çabaladı. Yüzü gerilmişti bir garip. Elini yüzünden geçirdi bir kötülüğü kovarcasına.
Rıhtımda çocuklar el sallıyorlardı. Sıralanmışlardı yan yana. Ali nişanlısının elini tutmuştu. Kısacık yağmurluğu, yeşil tyrolyen şapkası ile erkekle çocuk arası gülünç, dokunaklı bir görünüşü vardı. “Ali ağlayabilirdi
Sayfa 5 - Can YayınlarıKitabı okudu
Dünyada tat alınacak ne varsa kısa aralarla tadıp tadıp, küçük kıvançlı anıları yaşayıp yeniden kendine dönmek, kendinin olmak, özgürlüğünü hiçbir şey karşılığı kimseyle paylaşmamak...
Sayfa 6 - Can Yayınları
"Sartre'nin şu sözüne bak sen: 'Bir insanın yaşaması uğruna Chartre Katedrali'nin yerle bir olmasına göz yumardım,' diyor, Sartre...
Sayfa 301 - Can YayınlarıKitabı okudu
Hiç bir zaman! Atatürk'le beraber bir çok şeylerin çürüyüp ölmüş olduğuna inanıyordu. Ödeyeceğiz onu unutmuş olmamızı... Kıza söylemek istedi Atatürk'ü ne kadar sevdiğini.
Sayfa 285 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Atatürk gibi biri gerek bizim başımıza," diye mırıldandı Nuriye Hanım. "Aydın ve korkusuz..."
Sayfa 285 - Can YayınlarıKitabı okudu
Kapitalist ya da sosyalist, hangi yönden gelirse gelsin her türlü diktatörlüğe karşıyım ben. Herkesin insanca yaşayacağı, payını alacağı, demokrasinin yanındayım.
Sayfa 284 - Can YayınlarıKitabı okudu
“Yaşamın saçmalığını, bunalımını kavrayıp çilesini çekmiş adam Kafka, bunu en iyi anlamış, anlatmış bir yazar.”
Sayfa 245 - Can YayınlarıKitabı okudu
“ Geçenlerde bir karikatür gördüm,” dedi Kırtay. Çok eğlenceli: Bir adamcağız yatmış psikanaliz yaptırıyor. Başında da bir doktor. Adam gözlerini koca koca açmış dert yanıyor doktora: “Gençliğimde dünyayı ateşe verip havaya uçurmayı kurar dururdum doktor, şimdiyse dünya ateş alacak, yıkılıp uçacak diye, ödüm patlıyor!” İşte o adam benim!
Sayfa 190 - Can YayınlarıKitabı okudu