Halef 1: Düş sözleri ve alıntılarını, Halef 1: Düş kitap alıntılarını, Halef 1: Düş en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Gitme!"
"Sen gitme dememe dahi müsaade etmeyen birisin"
Başını iki yana salladı.
"Hakkın yok buna"
"Zamir!"
Diye bağırdım arkasından.
"Sakallarının arasına gizledim hislerimi. Kesme onları."
Ve gitti.
Aynı benim gibi.
Acımasızca gitti.
Aynı benim gibi.
Terk etti.
Aynı benim gibi.
"Aşık olduğum adam beni korur."
"Nah korur seni."
"Kıskandın mı yoksa?"
"Eğer gidersen en çok güldüğün zaman dudağının kenarında oluşan kıvrımı özleyeceğim."
"Beni unutur musun?"
"Bir insanın ayak seslerini ezberleyip unutmak pek mümkün değil maalesef"
Bunu defalarca yaşamıştım. Artık o kadar acı veremez, tuhaf hissettiremezdi. Ama öyle olmadı. Onu gördüğüm an yüreğimin içi acıdı. Defalarca kez olduğu gibi. Sanki bir el her defasında onu görünce göğsüme ateş edip beni delik deşik ediyordu.
"Sen Mihrinaz Akşahin'sin unutma. Benim annemin adı ve soyadı seninle yaşıyor. O çok güçlü bir kadındı. Sen de öyle olacaksın. Sakın korkma, yılma, kimseye boyun eğme. Çünkü sen halefsin."
Bir yerde okumuştum sanırım.Diyordu ki ,bir adama güvenirseniz,onun eline silah vermiş olursunuz .Eğer adamsa bu silahla sizi korurdu.Adam değilse sizi vururdu.
Bazı tabutlar vardı, içindeki ceset toprağa gömüldüğünde üzerine çiçekler atılırdı. Bir ölü çiçeği ne yapacaktı? Yaşadığı süre zarfında bir kere bile çiçek almamış, değerli hissetmemiş birinin ölüsüne çiçek götürmenin ne anlamı vardı?