Hareketli Resimler (Diskdünya Serisi #9)
Terry PratchettHareketli Resimler (Diskdünya Serisi #9) Gönderileri
Hareketli Resimler (Diskdünya Serisi #9) kitaplarını, Hareketli Resimler (Diskdünya Serisi #9) sözleri ve alıntılarını, Hareketli Resimler (Diskdünya Serisi #9) yazarlarını, Hareketli Resimler (Diskdünya Serisi #9) yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
tanrılar hakkında ne denirdi? onlara inanan insanlar olmasa, var olamayacakları.
her yaşlı insanın içinde, nasıl olup da bu hale geldiğini merak eden genç bir insan vardır.
"sen benim etimden ve kanımdansın," dedi dibbler başını iki yana sallayarak. "bunu bana nasıl yaparsın?"
"çünkü senin etinden ve kanındanım." dedi soll.
kendin olma hırsıydı bu; olabildiğince büyük olma hırsı. bir şey edinme hırsı değil, bir şey olma hırsı.
bir yerin aklı yoktur. yer, insanları kendine çağıramaz. yani... sıla hasreti gibi şeyleri saymazsan. fakat daha önce hiç görmediğin bir yeri özleyemezsin.
kendini, kendine ait gibi hissetmiyorsun, değil mi?
sert sayfaları dikkatle çevirdi. neredeyse hepsi aynı yazılarla doluydu. hiçbirine tarih atılmamıştı ama bu önemli değildi çünkü hiçbir günün diğerinden farkı yoktu.
hep böyledir. hayatınızı değiştiren anlar aniden gerçekleşenlerdir. ölüm gibi.
Bir kurttan köpek yaratabilirdiniz ama köpeğin içindeki kurdu asla söküp atamazdınız.
dünyadaki en büyük trajedi nedir, biliyor musun? gerçekten ne istediklerini ya da hangi konuda iyi olduklarını hiç öğrenmeden yaşayıp giden onca insan. babaları demirci olduğu için demirci olan oğullar; gerçekten harika flütçüler olabilecekken tek bir müzik aleti bile görmeden yaşlanıp ölen ve müzisyen yerine kötü çiftçiler olan insanlar… var olduğunu hiç öğrenmedikleri yetenekleri olan onca insan. belki de sırf, yeteneklerinin ne olduğunu öğrenebilecekleri bir zamanda doğmadıkları için. gerçekten neler başarabileceklerini hiç bilmeyen insanlar. onca harcanmış fırsat.
ne aradığınızı bildiğiniz zaman, gözden kaçırmak imkansızdı.
Dünya, büyük düşleri olan küçük kişilerle dolu!
Hayat tıpkı bir tıkır izlemek gibi...
"Hayat tıpkı bir tıkır izlemek gibi, diye düşündü Victor. Tek tek, tıkır başladıktan on dakika sonra gelmişsiniz ve kimse konuyu anlatmak istemiyor; bu yüzden ipuçlarına bakarak her şeyi kendiniz çözmeniz gerekiyor.
Ve bir kez daha izlemek için koltuğunuzda kalmanıza asla ama asla izin vermiyorlar."
Gerçeklik, insanların akıllarının içinde olan bitenlerden ibaretti..
Sayfa 341Kitabı okudu