Hayat - Dürbünümde Kırk Sene (1941-1964)
Ayşe KulinHayat - Dürbünümde Kırk Sene (1941-1964) Gönderileri
Hayat - Dürbünümde Kırk Sene (1941-1964) kitaplarını, Hayat - Dürbünümde Kırk Sene (1941-1964) sözleri ve alıntılarını, Hayat - Dürbünümde Kırk Sene (1941-1964) yazarlarını, Hayat - Dürbünümde Kırk Sene (1941-1964) yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Hayat tek başımayken ne kadar keyifli diye düşündüm! Ne büyük bir mutluluk karışanın olmaması!"
Sayfa 310Kitabı okudu
Hayat akan bir sudur ama bazen berrak, bazen bulanık akar.
"Sonra babama sıra geldi. Başımı göğsüne yasladım kalp atışlarını duymak için. İnanıyordum ki, o kalp attıkça bu dünya yüzünde bana hiç kimse kötülük edemez, beni üzemez."
Sayfa 246Kitabı okudu
"İnsanların mutsuz ve mağdur edildiği durumlara sevinmek ancak zalimlerin işidir kızım."
Sayfa 220Kitabı okudu
"Zamanın yıldırım hızıyla geçerek sona yaklaşmakta olduğunu ancak altmışlarına vardığında fark ediyordu insan ve geri dönüp, şımarıkça savurduğu dostlukları, heba ettiği ilişkileri yeniden sımsıkı yakalamak istiyordu."
Sayfa 180Kitabı okudu
"Memleket yine zor günleri ve muhtemelen yeni bir savaşı beklediği için canının çok sıkıldığı belliydi. Mutlakıyet, meşrutiyet ya da cumhuriyet, hangi rejimde yaşarsa yaşasın, savaş belasından başını bir türlü kurtaramayan ne kadersiz bir ülkeydi bu! Kendi bizzat girmese bile harbe, etrafındaki harbin rüzgârı yetiyordu perişan olması için!"
Sayfa 23Kitabı okudu
"Allah'ın yarattığı her şeyde can var kızım. Çiçekte, dalda, böcekte! Bunu bil ve sakın bilerek can yakma, gereksiz yere dalları kırma, karıncayı bile incitme."
Sayfa 12Kitabı okudu
Şimdi düşünüyorum da hiçbir geçmişimizin ve ortak paydamızın olmadığı insanlarla şıp diye kolayca anlaşıvermek ve her şeye gülmek ancak o genç yaşlarda mümkünmüş meğer !
Sayfa 368Kitabı okudu
Annelik demek ki buydu işte, kendi çocuğunu mevcutların en iyisi, en güzeli zannetmekti!
Sayfa 286Kitabı okudu
İnsanların mutsuz ve mağdur edildiği durumlara sevinmek ancak zalimlerin işidir kızım.
Sayfa 220Kitabı okudu
Kendimi her geçen gün yaşadığım şehre daha az aşina, dünyaya daha fazla yabancı hissediyorum kızım.
Sayfa 311Kitabı okudu
Ah gençlik! Yontulmamış taş devri ömrümüzün!
Sayfa 272Kitabı okudu
Ben o kuyuya bir hayalin peşinden koşarken düştüm.
Sayfa 265Kitabı okudu
Ne çok şeyi özlüyorum, hayatımın parçası olduklarının farkına dahi varmadığım.
Sayfa 264Kitabı okudu
Kader mi alnımıza yazıyor yoksa biz mi batırıyoruz kalemimizi mürekkebe?
Sayfa 219Kitabı okudu