Hayatı Sevme Hastalığı
Sibel K. TürkerHayatı Sevme Hastalığı Gönderileri
Hayatı Sevme Hastalığı kitaplarını, Hayatı Sevme Hastalığı sözleri ve alıntılarını, Hayatı Sevme Hastalığı yazarlarını, Hayatı Sevme Hastalığı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bakmadığım insanlar baktığım ağaçlara bakmıyorlar, biliyorum. Hiçbir şey umurlarında değil onların. Şehrin taşıyla kaplanmışlar. Oysa baksalar baktığım ağaçlara, kendilerini görecekler. Köklenmiş, ayakları bağlanmış hallerini.
İnsan yüzlerine bakmak istemiyorum. Acı verici, batık hikayeler görmek istemiyorum suratlarında. Çocukken ellerinden kaçırdıkları balonlar gibi yitip giden şeylerin ardından hayal kırıklığıyla kalakalmış ifadeleri canımı sıkıyor. Hep otobüs kaçırmış gibi ümitsizlikle dolular. Bir sonraki otobüsün ne zaman geleceğini düşünmeleri, bir tek bunu beklemeleri sinir bozucu. Hepsi acı çekmeyi ve umut etmeyi seviyor. Eski, kavuşamadıkları aşklarını düşünmenin gereksiz bir kaçış olduğunun farkında değiller. “Ahmet’le ya da Nesrin’le olabilselerdi ahh...” Hayır arkadaşlar, fark etmezdi yine de. Ahmet’i ya da Nesrin’i ergenlik sivilcelerinizin izleri gibi görüyorum yüzlerinizde. Onlar bir vakit okumak istediğiniz bir kitap sayfasıdır sadece. Okuyamadınız ve geçip gitti hepsi. Gömütlük gibi yüzleriniz, ruhlarınız. Tarih kitabı gibi. Mersiye gibi. Sıkılıyorum. Size dair merakım yitti, başka canlılara bakıyorum.
Aşk acısı, ölmek ama gömülmemektir.
Her aşk imkansızdır sersemler. Yoksa aşk olmazdı adı.
Dünyanın artık eskisi gibi olamayacağı tek bir olay bilmekteyim; doğmuş olmak.
Anlayan :)
"Kadınlar her şeyi çocuklaştırarak severler. Aptalca ama bu böyle. Renkleri, çiçekleri, böcekleri, gökyüzünü, babalarını, bedenlerini, ruhlarını, evlerini, kendilerini... "
"İnsan vücudunun direncinin en düşük olduğu zaman ayrılık zamanıdır."
İnsan annesini kaybedince ölümlü olduğunu anlıyor. Bir de aşkın bitme noktasında.