Hayatın Kaynağı
Ayn RandHayatın Kaynağı Gönderileri
Hayatın Kaynağı kitaplarını, Hayatın Kaynağı sözleri ve alıntılarını, Hayatın Kaynağı yazarlarını, Hayatın Kaynağı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kâbuslarda böyle hisseder insan kendini. Ama dayanılmaz olunca da uyanır. Oysa kendisi ne uyanabiliyor, ne de dayanabiliyordu.
İkisini de denedim. Anlamakla katlamak arasında tükendim.
"Nasıl uyumlanacksın sen bu dünyaya? İnsanlarla bir arada yaşamak zorundasın, biliyorsun. Bunun yalnızca iki yolu var. Ya onlara katılırsın yada onlarla savaşırsın."
"O halde onların neyi isteyeceğine neden aldırış ediyorsunuz?"
"Kamuoyunu düşünmek şarttır."
"Ama insanların çoğu için, ellerine verilen şeyi kabul etme nedeni, yalnızca kendilerine o verildiği içindir, bunu biliyor olmanız gerekir. Onların hiçbir fikri yoktur. Onların düşündüğünü sandığınız şeyleri mi rehber kabul edeceksiniz, yoksa kendi yargılarınızı mı kullanacaksınız?"
Aslında acı çektikleri zaman insanlara bir parça saygı duymak mümkün. Bir nebze gururları oluyor o zaman. Ama eğlenirken hiç dönüp baktın mı onlara? İşte gerçeği ancak o zaman görebiliyorsun. Esir gibi çalışıp kazandıkları paraları lunaparklarda, bayağı gazinolarda harcarken bak onlara. Dünyayı önlerinde apaçık bulan zenginlere bak. Eğlenmek için neleri seçiyorlar, bir dikkat et. Kibar barlarda seyret onları. İşte senin genel olarak insan ırkı dediğin şey. Ben böyle bir şeye elimi bile sürmek istemem.
"Hiçbir şey istememek. Hiçbir şey beklememek. Hiçbir şeye bağımlı olmamak."
"Ya istediğin bir şey çıkarsa karşına?"
"Çıkmaz. Görmemeyi seçerim. O da senin o şirin dünyanın bir parçası olacaktır nasılsa. Onu bütün hepinizle paylaşmak zorunda kalırım... Oysa bunu istemem. Biliyor musun, okuyup sevdiğim güzel bir kitabı asla ikinci kere açmam ben. Onu okumuş olan başka gözler gelir aklıma. O gözlerin kimlere ait olduğu gelir. Bu tür şeyler paylaşılamaz. Bu tür insanlarla, asla paylaşılamaz."
Gerçekten istediğim bir işi, bir projeyi, bir ideali ya da bir insanı bulursam, bütün dünyaya bağımlı duruma gelirim. Her şeyin diğer şeylerle bir bağlantısı var. Birbirimize öyle sıkı bağlıyız ki! Bir ağın içindeyiz hepimiz. O ağ bekliyor. Ve hepimiz onun içine bir tek arzu nedeniyle itiliyoruz. Sen bir şey istiyorsun, o şey senin için değerli oluyor. Onu senin elinden kapmak için bekleyenler kim, biliyor musun? Bilemezsin. Belki çok karışık, çok uzaklarda olabilir, ama birileri onu kapmak için hazır bekliyor. Ve sen de onların hepsinden korkuyorsun.
Özenti uygarlığımızla ilgili o kibirli kavramlarımızı unutup, vahşilerin bizden önce neler bildiğini hatırlasak, hepimiz çok daha iyi durumda olurduk. Onlar annelerine saygı gösterirdi.
"Benim için yaptığın bu evi bu kadar çok sevmeme sebep olan şey ne?" Roark da ona, "Bir evin de bir insan gibi bütünlüğü, dürüstlüğü olabiliyor," diyordu. "Ama o da insandaki kadar seyrek oluyor."
Yaşıyor gibi görünebilseydi... Öyle görünmüyor... Hem bir şeyi eksik, hem de çok şeyi var...
"Sana öğretildiği için hep tekrarladığın şeyleri unutup, kendi beyninle, hakkıyla düşünebilir misin?"
"Sana öğretildiği için hep tekrarladığın şeyleri unutup, kendi beyninle, hakkıyla düşünebilir misin?"
"Neden söz ettiğini anlayamıyorum."
"Tabii anlamıyorsun. O da benim avantajım. Ben bu sözleri her gün herkesin önünde söyleyip duruyorum, hiç kimse neden söz ettiğimi anlayamıyor."
"İnsan ilkelerle uğraşırsa, bireysel karşılaşmaların zahmeti de ortadan kalkıyor."
"İnsanlar öyle çok yanılgılara düşerler ki! Örneğin şu eski slogan: Böl ve yönet. Tabii onun da uygulanabildiği yerler var. Ama 21. yüzyıl, çok daha güçlü bir formülün keşfini getirdi: Birleştir ve yönet."