"Birleşince kısa devre yapan parmak uçlarımız öldü önce. Sonra yeşil öldü benim için, sonra kahverengi. Sonra ilk öpüştüğümüz yeri kalbinden bıçakladılar. On iki yıl geçti, susmak ne kısaymış. Sen, böyle ne güzel sonsuza kadar susalım diyorsun. Sonsuzluk bir gün herkesle konuşur sevgilim, bunu da biliyorsun. Sen gittin ve herkes ölmeye başladı."
Sayfa 22 - İletişim Yayınları