Horasan Erenleri Gönderileri
Horasan Erenleri kitaplarını, Horasan Erenleri sözleri ve alıntılarını, Horasan Erenleri yazarlarını, Horasan Erenleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Bize ağır gelir!
Şol benim şeyhimi görmeye kim gelir
Zevk ile sefâlar sürmeye kim gelir !
Şeyhimin illeri, uzaktır yolları
Açılmış gülleri dermeğe kim gelir!
Şeyhimin özünü , severim yüzünü
Mübarek yüzünü görmeye kim gelir!
Şeyhimin ilinde asası elinde
Şeyhimin yolunda ölmeğe kim gelir !
Ahd ile vefalar, zevk ile sefâlar
Bu yolda cefâlar çekmeğe kim gelir !
Ah ile gözyaşı, Yunus'un hâldaşı
Zehr'le pişen aşı, yemeğe kim gelir!
Sayfa 371Kitabı okudu
Yunus
Dervişlik dedikleri
Hırka ile tâc değil
Gönlün derviş eyleyen
Hırkaya muhtaç değil
Hırkanın ne suçu var
Sen yoluna varmazsan
Vargıl yolunca yürü
Er yolu kalmaç değil
Girsin şeyhin yoluna
Yalın ayak baş açık
Er var dirlik dirilmiş
Yalınayak aç değil
Durmuş mârifet söyler
Erene Yunus Emre
Yoldaş eriyle yoldadır
Yolsuza yoldaş değil
Sayfa 370Kitabı okudu
Olur mu olur.
Yine bir başka menkâbeye göre, bir buluşmalarında Yunus, Mevlânâ'ya: Mesnevî'yi çok uzun yazmışsın, ben olsam şu söze sığdırırdım hepsini:
''Ete kemiğe büründüm,
Yunus diye göründüm"
Sayfa 366Kitabı okudu
Yunus
Elif okuduk ötürü,
Pazar eyledik götürü,
Yaradılmışı hoş gördük,
Yaradandan ötürü
Sayfa 361Kitabı okudu
Ne oldum deme...
Timur'un Peştamalı: Günlerden bir gün Timur hazır cevaplılığı ile tanıdığı Nasreddîn Hoca'yı hamamdayken geç bir vakitte çok önemli bir soru soracağım diye çağırtır. Hoca yarın gelirim dese de dinletemez askerler zorla alıp götürürler Hocayı, dikerler Timur'un karşısına. Timur:
- Bilirim her şeye cevap verirsin. Benim aklıma takıldı şimdi. Mâlum her şeyin bir değeri var! Acaba benim değerim nedir. Kaç para ederim yâni! Hoca düşünür bir lâhza, ve cevap verir: - Valla, etsen etsen 5 para edersin, der. Timur şaşkın bir kızgınlıkla:
- Olur mu Hoca, benim sâdece şu üstümde ki peştamal o kadar para eder, der. Hoca hemen cevabı yapıştırır.
- Ben de zâten onu hesap ederek söyledim. Sonuç: Giydiklerimizle değil, yaptıklarımızla ve seçimlerimizle değer kazanırız. Bu ölçü, yine aynı Horasânî-Melâmetî mektebe mensup Mevlânâ
Celâleddîn Rûmî tarafından da çok özlü bir şekilde dile getirilir. Hazret-i Mevlânâ bu konuda şöyle buyurmuştur: "Öyle insanlar gördüm, üstünde elbise yok; öyle elbiseler gördüm, içinde insan yok!"
Sayfa 352Kitabı okudu
Hırsızın Hiç mi Suçu Yok?: Bir gün Nasreddîn Hoca'nın eşeği çalınmış. Can sıkıntısı içinde durumu komşularma anlatınca her kafadan bir ses çıkmaya başlamış. Birisi: - Hocam, demiş niye ahırın kapışma iyi bir kilit takmadın sanki ? Bir başkası: "Evine hırsız giriyor da senin nasıl haberin olmuyor?" diye konuşmuş. Bir diğeri de: "Hocam", demiş, "Kusura bakma
ama eşeğin çalınmasına en büyük sebep yine sensin. Çünkü doğru dürüst bir ahırın bile yok. Nerden baksan dökülüyor." Hoca kızmış:
“Yâhû" demiş, "İyi, güzel de kabahatin hepsi benim mi ? Hırsızın
hiç mi suçu yok ?" Sonuç: Empatik ve adîl olmalıyız. Yıkıcı eleştirilerden kaçınmalıyız.
Sayfa 352Kitabı okudu
Nasreddîn Hoca gülmecelerinde dile gelen, onun kişiliğinde, halkın duygularını yansıtan başka bir özellik de eşeğin yeridir. Hoca eşeğinden ayrı düşünülemez, onun taşıtı, bineği olan eşek gerçekte bir yergi ve alay öğesidir. Anadolu insanının yarattığı gülmece ürünlerinde 'at'ın yeri yoktur denilebilir. Eşek, acıya, sıkıntıya, dayağa, açlığa katlanışın en yaygın simgesidir/metaforudur. Bunun örneği de kendisinden eşeği isteyen köylüye, "eşek evde yok" deyince ahırda onun anırmasını
duyan köylünün "işte eşek ahırda" diye diretmesi karşısında, Hocanın "Eşeğin sözüne mi inanacaksın benimkine mi” demesidir.
Sayfa 348Kitabı okudu
Kaygusuz Abdal
Urum Abdalları gelir dost deyu
Eğnimize aba, hırka, post deyu
Hastaları gelür dermân isteyu,
Sağlar gelur, şahım Abdal Musâ’ya
Sayfa 341Kitabı okudu
Abdal Musa
Mümin ol,
Halim selim ol,
Ahde vefa et,
Musibete sabret,
Sözü düşün, sonra söyle!
İbâdete, malına güvenme!
Yalan söyleme!
Hakk divanından ayrılma!
Bilmediğin kişiye yâr olma!
Vaktini zayi etme!
Bir kimsenin uğradığı kötü duruma gülme!
Kendinden ulu kimse ile mücâdele etme!
Dünyâ için gönlünü mahzun etme!
Mevkii sâhibi kimseye yüzsuyu dökme!
Sayfa 339Kitabı okudu