İçimdeki Kalabalık
Gamze Güllerİçimdeki Kalabalık Sözleri ve Alıntıları
İçimdeki Kalabalık sözleri ve alıntılarını, İçimdeki Kalabalık kitap alıntılarını, İçimdeki Kalabalık en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Aşkı, yalnızlığı ve umutsuzluğu sevenlere hitaben..
” ‘Hiç kalbinde çiçekler açtı mı senin?’ diye sormuştu bana eskiden beni çok seven biri, anlamamıştım. Bir gün âşık oldum, anladım. Beklemenin sahip olmaktan daha güzel olduğunu, kalbime dikenlerini batırıp da kanatanın aslında kavuşmak olduğunu keşfettiğimde, artık genç bile sayılmazdım.”
Sayfa 10 - Turkuvaz YayınlarıKitabı okudu
İçimdeki kadar derin bir karanlık bulana kadar kazmaya devam ediyorum. Ellerimle, tırnaklarımla kazıp arıyorum karanlığı. Bulduğum zaman içine saklanıp kaybolacağım ve huzur olacak orada.
Bütün çer çöpü süpürdüm yerden. Kalan derdi tasayı süpürmeye başladım arkasından. Ne zamandır aradığım küpe koltuğun altındaymış! Toz yumağıyla birlikte neredeyse atacaktım. Üfleyip hemen kulağıma taktım. Köşe bucağı iyice sildim. Baktım yetmedi, biraz daha süpürdüm.Cam parçaları, ekmek kırıntıları, kalp kırıkları, ölü böcekler, yalan dolan, yanmış kibrit çöpleri, katılaşmış gözyaşları doldu da doldu el kadar faraşa. Temizlik güzel şey!
Bazen acıları zamanında yaşamamak insanın yüreğini katman katman kabuklarla örtüyor.
Sayfa 48 - Dedalus Yayınları
Hiç kalbinde kırmızı çiçekler açtı mı senin?’ diye sormuştu bana eskiden beni çok seven biri, anlamamıştım. Bir gün âşık oldum, anladım. Beklemenin sahip olmaktan daha güzel olduğunu, kalbime dikenlerini batırıp da kanatanın aslında kavuşmak olduğunu keşfettiğimde, artık genç bile sayılmazdım.
Bu duyguyu yaşamayan varmıdır?
”Bazen acıları zamanında yaşamama insanın yüreğini katman katman kabuklarla örtüyor. Ama bu kabuklar kof, yüzeysel ve boşuna, artık biliyorum. Yaşanmayan acının yarası kapanmak bilmiyor. Sahte avuntular acıyı yalnızca bir süreliğine perdeliyor. Bir şeyler hep eksik, yanlış ve ürkütücü bir boşlukta asılı kalmış gibi. Acı, gerilerden gelip öyle bir yerden vuruyor ki, o sırça gerçeklikleri paramparça ediveriyor.”
Sayfa 50 - Turkuvaz YayınlarıKitabı okudu
Rüzgarı göğsüme doldurmalı, ferahlayana kadar beklemeliyim. Yüreğimin üzerindeki ağırlıklar kalkana kadar.
”Soru sormaktan, daha doğrusu cevap almaktan korkarak takıldım peşine. Yüzüme kapanan kapılara alışmıştım artık. Her birinin son olmasını umarak, her seferinde kalbimin hem korku hem de umutla büzülmesine engel olamadan zorlayıp duruyordum bütün kapıları.”
Sayfa 14 - Turkuvaz YayınlarıKitabı okudu
Ona söyleyecek neyim var ki? Anlatacak neyim var?
Acaba değişmiş midir? Ya ben, kaç yeni acının çizgisini taşımaya başladım yüzümde?
Sayfa 76 - Dedalus Yayınları
Acaba değişmiş midir?
Ya ben, kaç yeni acının çizgisini taşımaya başladım yüzümde?
Bazen acıları zamanında yaşamama insanın yüreğini katman katman kabuklarla örtüyor. Ama bu kabuklar kof, yüzeysel ve boşuna, artık biliyorum. Yaşanmayan acının yarası kapanmak bilmiyor. Sahte avuntular acıyı yalnızca bir süreliğine perdeliyor. Bir şeyler hep eksik, yanlış ve ürkütücü bir boşlukta asılı kalmış gibi. Acı, gerilerden gelip öyle bir yerden vuruyor ki, o sırça gerçeklikleri paramparça ediveriyor.
Sayfa 50 - Turkuvaz Yayıncılık
Otobüste, havaalanında, uçakta, tatilde bir sürü insanla karşılaşmaya devam ediyordum. Doğrudan tanımadıklarımla bile mutlaka bir şekilde bağlantım oluyordu. İnsanlar bir ilişki kurana kadar rahat etmiyorlardı sanki. Bizi bağlayan görünmez ipleri ortaya çıkarınca, düğümü çözmüş sosyal hayat dedektifleri gibi seviniyorlardı nedense.
Sayfa 39 - Turkuvaz Yayıncılık
En sevdiğim metaforlara konu olan nesne.
Başlangıçlar, bitişler..
”Neden bu kadar öfke doluyum, nedir bu hınç içimdeki? Neyle başa çıkamıyorum? Kendim olmakla, bulunduğum noktada olmakla, hayattan bıkmışlığım belki. Anlatsam anlar mı? Belki anlar. Ama ne fark eder. Halim yok ki anlatmaya. Kimselere kendimi anlatmaya gücüm yok. Sadece geçiyor hayat. Yaşanması gerektiği gibi, olması gerektiği gibi ve benim istemediğim gibi…”
Sayfa 89 - Turkuvaz YayınlarıKitabı okudu
Onu özlemişim. Şu ana kadar kendime bile itiraf edemedim ama gerçekten özlemişim onu.