İmam-ı A'zam Ebu Hanife
Enes Selimİmam-ı A'zam Ebu Hanife Sözleri ve Alıntıları
İmam-ı A'zam Ebu Hanife sözleri ve alıntılarını, İmam-ı A'zam Ebu Hanife kitap alıntılarını, İmam-ı A'zam Ebu Hanife en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hiç gıybet
etmez, başkalarını daima hayırla anardı.
Son derece kanaatkâr, gönlü zengindi.
Emânete riâyet ediyordu. Cömertti, cimrilik
ondan çok uzaklardaydı. Bir malı satın alırken
de, sattığı zamanki gibi, emanet kâidesine riâyet
ederdi.
"Rivâyete göre kırk yıl yatsı namazının abdesti
ile sabah namazını kıldı.."
İmam-ı A’zam Ebû Hanife Hazretleri, fıkhı;
“Leh ve aleyhte (yararı ve zararına) olanı bilmek, tanımak” diye tarif etmiştir.
Çok düşünür, az konuşur, kendinden bir
mesele sorulursa cevap verirdi..
İmam-ı A’zam Ebû Hanîfe görüşlerinden dolayı işkence gördü, dedikodulara hedef oldu. Valilerden, halîfelerden zulüm gördü. Fakat hiçbir zaman eğilmedi gerçekleri söylemekten çekinmedi.
Birazcık uzun ama elbet okuyan olur.. :)
-"Ya İmam, görmediğin Allah’a nasıl ibâdet ediyorsun” diye sordular.
İmam-ı A’zam Ebû Hanife Hazretleri onlara her şeyi çok basit bir üslûpla anlattı:
“Deniz içindeki bir vapurun, yüzlerce dalga arasında rahatlıkla bir sahile doğru gittiğini, bu dalgaların onun istikametini değiştirmediğini görseniz, bu ustaca yüzdürülen vapuru, bu deryada yüzdüren ve fevkalâde bir maharetle onu idare eden bir zatın yani kaptanın var olduğunda tereddüt eder misiniz?” deyince onlar hepsi birden “hayır” dediler. İmam-ı A’zam bunun üzerine:
“Öyle ise; şu yıldızlar, şu koca kâinat, şu küre-i arz âdeta bir denizin içinde, hem de ahengi bozulmadan yüzüyor; bunun kendi kendine olmasına nasıl ihtimal verebiliyorsunuz?” diye sordu.
O halde bu yıldızların, bütün âlemlerin, seyrini idâre eden onları düzen içinde yürüten büyük bir kaptan vardır. Bunun üzerine Mecûsiler, “Lâ ilâhe illallah, Muhammedün Rasûlullah.” dediler.
Öğrencilere destek, burs verme işinin Hz.
Zeynep annemizin ameli ve Peygamberimiz’in
(sallallahu aleyhi ve sellem) de onu çok
desteklediği güzel haslet olduğunu belirtirdi.
Ortağı Hafs b. Abdurrahman’ı mal satmak
üzere çarşıya gönderdi ve içlerinde kusurlu bir
elbise olduğunu da söyledi, bunu satarken
kusurlu olduğunu söylemesini tenbih etti. Hafs
malı sattı, kusurunu söylemeyi unuttu. Ebû
Hanîfe bunu öğrenince bütün o mallardan alınan
paranın hepsini sadaka olarak dağıttı.