Teyzem kaderin okyanusta yüzmeye çok benzediğini söylerdi. Güzel günlerde, güneş ışığını yüzlerimizde hissederek, başımız suyun üzerinde yüzebilirdik. Ama kötü günlerde sular şiddetleniyordu. Ve altına çekilip boğulmamak çok zordu. Yapabileceğimiz tek şey daha güçlü yüzücüler olmayı ögrenmekti.