Yeter, yaşıyorum daha; hem yaşam, ahlak tarafından sonuna dek düşünülmemiştir bile: Yanılma ister, yanılmayla yaşar… doğru değil mi ama? Bu yüzden şimdiden başlıyorum, yine her zaman yaptığım şeyi yapıyorum, ben, eski ahlak düşmanı ve kuş avcısı – ve ahlaksız konuşuyorum, ahlakdışı, “iyinin ve kötünün ötesinde”?