İnsanlık Yalnızlığında Oturur
Halil Cibranİnsanlık Yalnızlığında Oturur Sözleri ve Alıntıları
İnsanlık Yalnızlığında Oturur sözleri ve alıntılarını, İnsanlık Yalnızlığında Oturur kitap alıntılarını, İnsanlık Yalnızlığında Oturur en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Yitirilmiş hayatların, düşüncesi sınıflandırılmış, düşleri düzenlenmiş ve görüşleri kaybedilmiş insanların arasında dolanıyorum."
"Hatıralar tutuyor ruhumu;
Geçmişte ki günlerin geçit alayı,
Bir hayal uğruna harcanan gençlik,
Gözlerimi kapamama engel olan bir yüz."
"Bütün kış düşlerim uçup gidiyor.."
"Kelimelerle anlatılmayanı bana sessizliğiyle iletiyor."
Yolculuk etiğim günlerden birinde bir adada başı insana benzeyen, ayakları demirden olan koca bir yaratık gördüm, toprak yiyip deniz içiyordu. Uzunca bir zaman uzaktan onu izledim. Sonra yanına yaklaşıp, "Hiç doymayacak mısın, açlığın hiç dinmez, susuzluğun hiç geçmez mi?" diye sordum.
Ve bana şöyle cevap verdi, "Evet, doydum, hayır, daha doğrusu yiyip içmekten yoruldum; ama yarın yiyecek toprak ve içecek deniz bulamam diye korkuyorum."
Yalnızlığımın ötesinde başka bir yalnızlık var içimde ve orada oturan için benim tek başınalığım kalabalık bir pazar yeridir ve sessizliğim seslerin bir karmaşasıdır.
Bu tepelerin ötesinde büyülü bir koru var ve orada oturan için benim huzurum aslında bir kasırgadır ve büyülenmişliğim ve bir göz yanılgısıdır.
Ve şimdi ölü mutluluğumu sadece Ölü ıstırabımın hatırasında anıyorum. Hatıra rüzgarda bir an mırıldanan ve sesi bir daha duyulmayan bir güz yaprağıdır ancak.
"Yalnızlığımın ötesinde başka bir yalnızlık var içimde ve orada oturan için benim tek başınalığım kalabalık bir pazar yeridir ve sessizliğim seslerin bir karmaşasıdır."
Fakat ben uykumda kime sesleneceğimi bile bilmiyorum.
Kelimelerle anlatılmayanı bana sessizliğiyle iletiyor.
Bütün kış düşlerim uçup gidiyor..
Yolculuk ettiğim günlerden birinde bir adada başı insana benzeyen, ayakları demirden olan koca bir yaratık gördüm, toprak yiyip deniz içiyordu. Uzunca bir zaman onu uzaktan izledim. Sonra yanına yaklaşıp, "Hiç doymayacak mısın, açlığın hiç dinmez, susuzluğun hiç geçmez mi? diye sordum. Ve bana şöyle cevap verdi, "Evet, doydum, hayır, daha doğrusu yiyip içmekten yoruldum; ama yarın yiyecek toprak ve içecek deniz bulamam diye korkuyorum."
Nar Tanesi
Sonra sekizincisi konuştu ve dokuzuncusu ve onuncusu ve sonra daha birçokları, sonra hepsi birden konuşmaya başladılar ve bir sürü ses arasında hiçbir şey anlayamaz hale geldim.
İşte o anda çekirdekleri az olan ve sessiz bir ayvanın içine göç etmeye karar verdim.
Sayfa 33 - Gece Kitaplığı
Ah bu güz yaprakları. Ne çok gürültü yapıyorlar..