İnsanlık Yalnızlığında Oturur
Halil Cibranİnsanlık Yalnızlığında Oturur Gönderileri
İnsanlık Yalnızlığında Oturur kitaplarını, İnsanlık Yalnızlığında Oturur sözleri ve alıntılarını, İnsanlık Yalnızlığında Oturur yazarlarını, İnsanlık Yalnızlığında Oturur yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kelimelerle anlatılmayanı bana sessizliğiyle iletiyor.
"Kelimelerle anlatılmayanı bana sessizliğiyle iletiyor."
"Bütün kış düşlerim uçup gidiyor.."
"Yalnızlığımın ötesinde başka bir yalnızlık var içimde ve orada oturan için benim tek başınalığım kalabalık bir pazar yeridir ve sessizliğim seslerin bir karmaşasıdır."
"Yitirilmiş hayatların, düşüncesi sınıflandırılmış, düşleri düzenlenmiş ve görüşleri kaybedilmiş insanların arasında dolanıyorum."
"Hatıralar tutuyor ruhumu;
Geçmişte ki günlerin geçit alayı,
Bir hayal uğruna harcanan gençlik,
Gözlerimi kapamama engel olan bir yüz."
Yolculuk ettiğim günlerden birinde bir adada başı insana benzeyen, ayakları demirden olan koca bir yaratık gördüm, toprak yiyip deniz içiyordu. Uzunca bir zaman onu uzaktan izledim. Sonra yanına yaklaşıp, "Hiç doymayacak mısın, açlığın hiç dinmez, susuzluğun hiç geçmez mi? diye sordum. Ve bana şöyle cevap verdi, "Evet, doydum, hayır, daha doğrusu yiyip içmekten yoruldum; ama yarın yiyecek toprak ve içecek deniz bulamam diye korkuyorum."
Yolculuk etiğim günlerden birinde bir adada başı insana benzeyen, ayakları demirden olan koca bir yaratık gördüm, toprak yiyip deniz içiyordu. Uzunca bir zaman uzaktan onu izledim. Sonra yanına yaklaşıp, "Hiç doymayacak mısın, açlığın hiç dinmez, susuzluğun hiç geçmez mi?" diye sordum.
Ve bana şöyle cevap verdi, "Evet, doydum, hayır, daha doğrusu yiyip içmekten yoruldum; ama yarın yiyecek toprak ve içecek deniz bulamam diye korkuyorum."
Ve şimdi ölü mutluluğumu sadece Ölü ıstırabımın hatırasında anıyorum. Hatıra rüzgarda bir an mırıldanan ve sesi bir daha duyulmayan bir güz yaprağıdır ancak.
Fakat ben uykumda kime sesleneceğimi bile bilmiyorum.
Bu tepelerin ötesinde büyülü bir koru var ve orada oturan için benim huzurum aslında bir kasırgadır ve büyülenmişliğim ve bir göz yanılgısıdır.
Yalnızlığımın ötesinde başka bir yalnızlık var içimde ve orada oturan için benim tek başınalığım kalabalık bir pazar yeridir ve sessizliğim seslerin bir karmaşasıdır.
Bütün kış düşlerim uçup gidiyor..
Ah bu güz yaprakları. Ne çok gürültü yapıyorlar..