İnsanlık Yalnızlığında Oturur
Halil CibranSözler ve Alıntılar
"Yitirilmiş hayatların, düşüncesi sınıflandırılmış, düşleri düzenlenmiş ve görüşleri kaybedilmiş insanların arasında dolanıyorum."
"Hatıralar tutuyor ruhumu;
Geçmişte ki günlerin geçit alayı,
Bir hayal uğruna harcanan gençlik,
Gözlerimi kapamama engel olan bir yüz."
"Bütün kış düşlerim uçup gidiyor.."
"Kelimelerle anlatılmayanı bana sessizliğiyle iletiyor."
Yolculuk etiğim günlerden birinde bir adada başı insana benzeyen, ayakları demirden olan koca bir yaratık gördüm, toprak yiyip deniz içiyordu. Uzunca bir zaman uzaktan onu izledim. Sonra yanına yaklaşıp, "Hiç doymayacak mısın, açlığın hiç dinmez, susuzluğun hiç geçmez mi?" diye sordum.
Ve bana şöyle cevap verdi, "Evet, doydum, hayır, daha doğrusu yiyip içmekten yoruldum; ama yarın yiyecek toprak ve içecek deniz bulamam diye korkuyorum."
Yalnızlığımın ötesinde başka bir yalnızlık var içimde ve orada oturan için benim tek başınalığım kalabalık bir pazar yeridir ve sessizliğim seslerin bir karmaşasıdır.
Bu tepelerin ötesinde büyülü bir koru var ve orada oturan için benim huzurum aslında bir kasırgadır ve büyülenmişliğim ve bir göz yanılgısıdır.