Peki neydi bu insanlar hayattan bezdiren, canlarını değersiz kılan? Neydi kendi çocuklarının bile canını aldıran büyük sorunlar?
Aslında sorunların çözüm yolu belliydi. Dünyanın hiçbir ülkesinde polisler bu kadar zor şartlar altında çalıştırılmıyordu. İnsani çalışma şartları haftalık kırk saat olmasına rağmen
ek görevlerle birlikte yüz saatten fazla çalıştırılıyorlar, yer yer amirlerinden hakaretler görüyorlar, hasta olduklarında rapor verilmeye görsün hastalıkla boğuşurken bir de amirlerine hesap veriyorlardı. Üstüne üstlük, izinleri amirlerinin iki dudağı arasına sıkışmış, bir hafta sonrasına plan yapamıyorlar bu nedenle çocuklarıyla birlikte vakit geçirme, tatile gitme gibi şansları olmuyordu. Böylece başta eşi olmak üzere çocukları dahi ona "suçlu" muamelesi yapıyordu.
Bir yandan ailesiyle arası açılıyordu. Bir yandan ekonomik dar boğaza sürükleniyordu. Böylece kaçınılmaz sona doğru adım adım sürükleniyordu.