bu kitabı ismini çok beğendiğim için almıştım. sonra ece ayhan'a olan merakım arttı, okumak istedim.
"ikinci yeni'nin hırçın sesli şairi ece ayhan'dan bu kez yalın, duru bir üslupla örülmüş öyküler." diyor kitabın arka kapağında.
bu doğru. ama üslubunun duru olması da bu hikâyeleri direkt anlayacağımızı göstermiyor, zaten ece ayhan, şaşırmadım, öyküler de pek anlaşılır değil. ama şiirlerinden daha anlaşılabilir olduğunu söyleyebilirim. çoğu öykü 3-4 sayfa ve her gün 1 tane okudum ben, hepsi üzerine düşündüm. çarpıcı diyebilirim öyküler için. gelişigüzel bitenler de vardı, üzücü bitenler de vardı. atmosferleri garipti. bence okunur. ece ayhan'ın şiirleriyle tanınmasını istemiyorum ben kendimce, diğer eserlerini de okuyacağım...