Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Iza'nın Şarkısı
Magda SzaboEn Eski Iza'nın Şarkısı Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Iza'nın Şarkısı sözleri ve alıntılarını, en eski Iza'nın Şarkısı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.510 üzerinden
İsimsiz annenin sayıklaması bu. İşlevsizleştirilen; doğup büyüdüğü kentinden, içinde yaşadığı evinden, eşyalarından koparılan ve hayatla bağını kaybeden annenin çırpınışı. Herkes için her şeyin en iyisini düşünmek hastalığına kapılmış olan Iza’nın son oyuncağı, hayatlarının ortasına olanca mükemmelliğiyle çöreklenerek acı çektirdiği pek çok insandan biri. Duygulardan arınmış/arınmaya çalışan, ruhsuzluğuyla ışıldayan bir kadının, hayata dair planlarına kesip biçerek dahil etmeye çalıştığı ve mutsuz ettiği insanlardan sadece biri.
Iza’nın bencilliği öyle kemikleşmiş ki, ölüm anında bile aklına ilk gelen kendi acısı oluyor. Uçurumun kenarına ittiği, hayatını renksiz bir duvara dönüştürdüğü annesi öldüğünde düşündüğü ilk şey yine kendi yalnızlığı… Peki Iza neden böyle biri?
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Lütfen okuyun, okutun ve hatta diğer kitaplarını da okuyun dediğim yazarlardan oldu benim iin.
Okurken resmen Iza'yı boğacaktım, yeter be kızım yeter diyesim geldi. Bu kadar oto kontrollü olmak zorunda değilsin.
Ama naparsınız ki bazı kişiler hırslı, gururlu ve sadece kendine dönük yaşayabiliyor.
Bazen bizde yapıyor muyuz ailemiz için en doğru kararı biz bilirmişiz gibi davranırız. İŞte Iza'da öyleydi. Anne babsı da klasik bi anne baba, kızına güvenen, o diyorsa vardır bildiği diyen bir aile....
Özeti şu okuyunuz efenim.
Szabo nun okudugum ikinci kitabı. Ilki olan Katalin Sokagı da , bu kitap da beni çok etkiledi.
Üstelik bu kitap , bir doktorun yaşamını konu alıyordu ve kendi hayatımdan bir çok anlar da bu kitaptakilerle çakışıyordu. Kitabın çogu yerinde , ben de anılara daldım ve babamı kaybettikten sonra annem benimle yasamaya başladığında, Iza ile aynı hataları yapmamıs olduğumu umdum. Bu kitabı annemi kaybetmeden okumuş olmayı çok isterdim. O zaman belki de yaptıgım her seyi, söyledigim her kelimeyi bir süzgecten daha geçirme şansım olurdu.
Babası ölen Romatolog Dr Iza , annesini yalnız bırakmamak icin yanına alır ve Budapeşte de birlikte yaşamaya başlarlar. Eşinin ölümüne kadar evdeki her işi, her detayı kendi basına halleden Etelke, Iza nın evine gelir gelmez , Iza nın koruması altına girer. Evdeki düzeni bozulacak ve bunun yanı sıra annesi yorulacak diye Etelke nin bir kahve bile yapmasına izin vermeyen Iza acaba doğru mu yapiyordur?
Arka kapakta yer alan, Herman Hesse nin Szabo icin söyledigi bir cümleyi paylaşmak isterim;
" Magda Szabo yu kesfettiyseniz altın bir balık yakaladınız demektir. Yazmakta olduğu bütün kitaplari alın, ileride yazacaklarını da. "
“Iza’nın şarkısı” bitti. Yazarın okuduğum ilk kitabı, beni çok etkiledi, kalemi, kurgusu, verdiği mesajlar…
Doktor İza boşandıktan sonra, Budapeşte’ye yerleşir ve orada bir yaşam kurar kendisine. Yılda birkaç kez taşraya ailesini görmeye gelir.
Iza Babasını kaybedince Annesini de alıp Budapeşte ye evine getirir.
Hayat ikisi içinde zorlaşmaya başlar, Iza eski düzenini ararken, kocasının ölümü ile yaşlı kadının tüm hayatı alt üst olur.
Kızının hayatına dâhil olmaya çalıştıkça, daha da yalnızlaşır…
Büyük Şehir taşra hayatından çok başkadır. Artık birçok şeyi elektronik makineler, ev işleri içinse yardımcı kadınlar vardır. Artık ona ihtiyaç yoktur!!!!
Yazacak o kadar çok şey var ki bu kitap ve bu hikaye için.
Okurken boğazım düğüm düğüm oldu, gözyaşlarımı birçok yerde tutamadım.
Sanırım Annemin de benimle yaşıyor olması, beni iki kat daha fazla etkiledi okurken..
Biz bir şeyleri daha iyi yapmak isterken, yaşlı Annelerin istediklerinin ne kadar başka olduğunu çarpıcı bir şekilde gözler önüne sermiş yazarımız.
Finali ise hiç beklemediğim şekilde bitti…
İnanılmaz etkilendim, kendi adıma gereken mesajları aldım diyebilirim. Kesinlikle herkes okumalı, tavsiye ediyorum.
Kitap tan bir cümle ile yorumu bitirelim:
'' Korkunç bir şey bu, diye düşünüyordu yaşlı kadın, benimle yaşamakta bu kadar zorlanması, ona bu kadar yük olmam korkunç.
Kitabın konusu belliydi, eşini kaybeden yaşlı taşralı bir kadının, doktor kızı tarafından beraber yaşamaları için şehirdeki evine getirilmesinin ardından, şehirde yeni ve alışık olmadığı bir yaşama başlayan kadının dramını, birbirlerini anlayamamalarını okuyacaktım, meğer çok az biliyormuşum, beni bu denli alt üst edeceğini tahmin edememiştim. Kitabı okurken yaşananları hissediyor, okuduğunuz alandan çıkıp izanın yanına gidiyorsunuz.
Son olarak ise; Şefkatli görünmenin ardındaki bencillik, empatisizliğin vahşeti kitabın bana kuvvetle hissettirdikleri. Aralıksız okuma isteğine kapıldığım kitabın bir anda sonuna geldiğimi fark ettiğimde göz yaşlarım hazırda bekliyor, anne ve babasını yitirmiş neredeyse herkesten duyabileceğimiz “yaşıyorlarken kıymetini bilin, sarılın” sözleri hatırıma geliyor.
Ailem ile son zamanlarda yaşadığım dönem çatışmasını yıllar önce kaleme almış olan yazar, bunun farklı boyutlarına farklı açılardan çok güzel bir şekilde değinmiş. Ayrıca iyilik yapmanın her zaman iyi sonuçlanmadığını, karşı tarafın gözünden de olaya bakmanın ne kadar önemli olduğunun da altını sık sık çizmiş. 2. Dünya Savaşı öncesi Macaristan'ında geçen bu hikaye kesinlikle okumaya değer..
İnsanın hayata bakışını, karakterin insan ilişkilerini etkileyişini, merhamet ile başlayan ev paylaşımının devamında bir sorumluluk halini aldığı zaman insanları nasıl yorduğunu gösteren güzel bir kesit.Yazarın üslubu gerçekten oldukça başarılı. Kitap bittiği zaman Iza ya oldukça sinirleniyor insan.Bencillik insanın hayatına ne zaman giriyor? Ebeveynler hayatımızın ne kadarında?Ailemiz için fedakarlık sınırımız nedir? Sorularını kitap düşündürüyor insana.
Macar edebiyatına yönelik çok faydalı bir keşifti. Yazarın okuduğum ilk kitabı. Böylece kendisinin meşhur "Kapı"sını aralamak farz oldu.
Szabo'yu keşfetmekten, Hesse'nin dediği gibi bu altın balığı yakalamış olmaktan çok mutluyum. Umarım aldığım mesajlar ile hayatım boyunca istifademi canlı tutarım.
Güçlü görünmeye çalışmaktansa, duygularını ifade ederek samimi bir şekilde yaşamak kişiye tecrübelerle birlikte zaman içinde güçlü olma kabiliyetini de armağan eder. Bunun için kitabın baş kısımlarında İza olmaya şiddetli bir istek duyarken, sonrasında karakterlerden bir kısmının yaptığı gibi İza'ya sahip olduğu diğer meziyetler ne olursa olsun merhamet duydum, içimden onu azarladım...
Kitabın kahramanları arasında en iyi gözlemi yapan ve sonrasında en makul kararı veren kişinin Domokos olduğuna inandım. Zaten mesleği gereği gözlem yaptığından okuyucu konumu ile benzerlikleri vardı.
Empati kurmak, sevgiyi, acıyı ifade ederek yaşamak fıtratımızın gerektirdiklerindendir. Çünkü sevgi, aşk, acı, merhamet, öfke, bağıra bağıra ağlama isteği.. Bunların hepsi bizim için yaratıldı, hepsi bizde var, hepsi biziz.
Sonuç olarak ruhumuzun etrafındaki buzlu cama ölüm kapıyı çalmadan önce okkalı bir taş atmak ve onu darmadağın etmek. Lazım olan budur..
Okuyun okutun efendim. Başka bir kitapta görüşmek üzere Saygılar :)
Magda Szabo... Resmen altın kalem...
Kişileri tahlil etmesi, üslubu, anlatımı, kelime seçimleri... şiirsel bir havada eşini kaybeden yaşlı bir bayanın bu kayıptan sonraki yaşamı... Annesine destek olmak için onu yanına alan kızının, kendi hayatı ve annesi arasında bocalayışı... Ve annenin bu bocamalayı fark edişi...
Sevdiği eşini kaybeden yaşlı annenin dünyasına öyle derin ve içten bir bakışı işlemiş ki yazar, gözlerinizin önünde canlanan sahne gözlerinizi doldurup taşırabiliyor. Psikolojik tahlil konusunda şimdiye kadar okuduklarım içinde en iyisiydi diyebilirim. sırf bu yönü bile tüm kitaplarını okuma isteği uyandırabilir.
Yüreğe dokunan, insanı düşüncelere boğan bir kitap. Kesinlikle çok sevdim, okunmalı ve okutturulmalı.
Dikkat spoiler içerir!!!
İlk kitaptan sonra Iza'nın şarkısı bir hayal kırıklığıyla başladı. Son 50 sayfa falan çok akıcıydı, bırakamadım. Antal'ın küçüklüğü biraz sıkıcıydı. Ama konu, genel olay örgüsü, karakterler harikaydı. Bana çok şey kattı. Anneme artık farklı bakacağım. Yaşlılara daha doğrusu. Iza'nın kendine dürüst olması çok hoşuma gitti. Babasının Iza için söylediği şarkı efsaneydi. "Kar gibi beyaz ve soğuk" Ölü bir kızı anlatan şarkıyla Iza'yı düşünmeleri. Anıları, acıları bir kenara atarsan sana bir şey kalmıyor. Geçmiş insanın içini yumuşatıyor. Hiç üzülmeyeyim, dertlenmeyeyim diye verdiğin emekler sonunda sert bir elmas oluyorsun. Güzel ama duygusuz, bencil, cimri. Antal sevdiği halde bunu anladı ve kaçtı. Beni öldürmeden, o bataklığa saplayıp duygularımı söküp atmadan kaçmalıyım dedi ve kaçtı. Ne acı ki hala seviyordu. Iza da seviyordu. Iza'nın sonda yine bir şey anlamaması ve suçu başkasına atması ve yalnız kalması.
Ayrıca Kapı ve Iza'nın şarkısının sonu aynı bitti. Bir ölüye balkondan haykırmak. Bir bitişi duyurmak gibi. İlan etmek gibi.