Kabusnâme Sözleri ve Alıntıları
Kabusnâme sözleri ve alıntılarını, Kabusnâme kitap alıntılarını, Kabusnâme en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
.
Namaz saatlerinde evin işleri, dünya meseleleri, hülasa bütün her şey unutuluyordu. Namazın tesiri zamanı durdurmaya, zamanın etkisini tersine çevirmeye muvaffak oluyordu.
.
Sayfa 79 - Doğan KitapKitabı okudu
.
Şimdi herkese lazım olan iman "Ben şöyle düşünüyorum" demeye müsaade etmeyen, bilâkis Allah'ın takdirine kayıtsızca sığınmayı gerektiren bir imandı.
.
Sayfa 79 - Doğan KitapKitabı okudu
.
> "Oğlum, senin ölümden sonraki yaşamla ilgilendiğini işittim."
> "Bütün inananlar bununla ilgilenirler efendim. Gerçek yaşam zaten ölümden sonra başlar. Elhamdülillah."
.
Sayfa 23 - Doğan KitapKitabı okudu
.
Uyku her şeyin ilacıydı. Uyanınca ya her şey düzelecek ya da en azından unutulacaktı.
.
Sayfa 171 - Doğan KitapKitabı okudu
.
Mutluluk nasıl bir şeydi? Hayatta insanın belki sadece bir kaç defa tattığı, ama tadını hiç unutamadığı bir hazdı. Küçük işaretler bırakıyordu insanın ruhunda. Ama bu işaretler hiç silinmiyor, hiç eskimiyor, belki yıllar sonraki davranışların sebebi oluyorlardı.
.
Sayfa 173 - Doğan KitapKitabı okudu
Edirne Selimiye Cami
.
Caminin içini, camide kimi namaz kılan, kimi yürüyen insanları seyretmeye koyuldu. Yüksek sütunların, devasa ama sade duvarların yanından geçen insanları gördükçe kendisinin de cami içinde onlar kadar ufak göründüğünü düşündü. İnsan dertlendiği zamanlarda kâinat karşısında kendinin böyle küçük olduğunu hatırlamaya ihtiyacı vardı.
.
Sayfa 229 - Doğan KitapKitabı okudu
.
İnsanı affedilmek kadar hafifleten ve rahatlatan bir şey daha olamazdı. İnsan affedilirken daha iyi anlardı, hayatın çok kısa, barışmak için kullanılabilecek zamanın çok kıymetli olduğunu.
.
Sayfa 207 - Doğan KitapKitabı okudu
.
Hayat zamanın bizden canımız dışında alacak başka bir şeyi kalmayana kadar devam ediyor, zaman her daim beraber yaşadığımız katilimiz oluyordu.
.
Sayfa 109 - Doğan KitapKitabı okudu
.
Cenaze dönüşü, insan aklında ve ruhunda, ölümle yaşam arasında kendine bir yer bulamıyordu.
.
Sayfa 103 - Doğan KitapKitabı okudu
.
Bizler birer kelimeyiz ve her kelimenin silgiyle silinmesi gibi bu dünyadan silinip gideceğiz. Bizim ne yaşadığımızın ne manası var?
.
Sayfa 280 - Doğan KitapKitabı okudu
Ne çare! Hayatta insanın kendi kabahati olmayan şeylere de katlanması lazımdı.
Sayfa 18
.
Daha çok konuşup samimiyetten yana zayıf sözler sarf etmektense, az konuşup söylenen sözlerin her birinin samimi olması evlâydı.
.
Sayfa 236 - Doğan KitapKitabı okudu
.
Her bir insanın, bir kitap gibi kapağı açıldığında içinden evvela acı bir hadisenin çıkması tesadüf olabilir mi? İnsanların hayatlarını ve şahsiyetlerini her şeyden ziyade uğradıkları felaketlerin belirlediği muhakkak değil midir?
.
Sayfa 194 - Doğan KitapKitabı okudu
.
Dünya böyle güzelken hayatın böyle kötü olmasının ne manası var? Bunu bilemiyorum. Neden dünyanın güzelliğini seyredip hayatın felaketlerinden, yaşamanın zahmetinden azade kalmamız mümkün değil?
.
Sayfa 282 - Doğan KitapKitabı okudu
.
İhtiyarlamış bir insan ya da sahipsiz kalmış bir mezar, terk edilmiş bir evden daha hazin değildir. Zira ne bir ihtiyar ne de bir mezar, bir ev gibi hayatın hatıralarıyla dimdik ayakta görünür ve belki bir gün temizlenip onarılmakla yeniden eskisi gibi hayat dolu olabileceğini vaat eder.
.
Sayfa 153 - Doğan KitapKitabı okudu