Kalbimin Doğusu
Taylan AydınSözler ve Alıntılar
“Elimdeki kalemin sırdaşlığına sığınıyorum,
İçimi harmanlayan sese,
Çocukluğumdan kalan, gençliğime dadanan ihtirasa.
Sığınıyorum çelişkilerden yorulan, düşünmekten korkan,
Korktukça kırılan umutlarıma”
Umut
“Hangi kasırga bağışlar bizi,
Yürek sırılsıklam şimdi.
Bir ağaç dalı gibi eğilir başımız.
Yırtılan sözlerin savrulup gittiği zamana
Düşe kalırız.
Ve içimizde bir sokak arasında,
Sevginin o sabırsız damarında,
Küstük…
Hani akşam üstleri gibi
Turuncuya vardığında gözlerimiz.”
Söylemek ve hissetmek arasında kalan bir aşktı benimkisi.
Kimi zaman kızgın, hırcın, ağlamaklı, çocuksu.
Aşklan yaşamak ile aşklan savaşmak arasında gidip gelen
bir şiirdi benim seni sevişim.
Anlaşılmaya muhtaç ve dokunulmayı bekleyen.
Bir tomurcuk gibi, sır dolu zamana düşmek gibi.
Pişmanlığın ve keşkenin yüreğimin kapısını zorladığı,
Beklenmedik bir misafir gibi içime oturan öfkenin,
Ne yapacağımı bilmediğim bir sarhoşluktayım simdi.
İçim buz dağı, içim kıvılcım ormanı, içim tutsak, çaresiz ve yalnız.
Neyi düşlesem bir kabusun pençelerine düşüyor umutlarım.
düşünki dağ dağ yüceliyor göğsün
ince bir su sızıyor bağrına yücelerden
gökyüzü ufalır yüzüne
ve yağmurlar da ağlar kirpiklerinde
düşünki diz çöküyor güneş önünde
düşünki ben kaybolup gidiyorum gözlerinden içeri...