Kalemimin Sapını Gülle Donattım
Ferhan ŞensoyKalemimin Sapını Gülle Donattım Gönderileri
Kalemimin Sapını Gülle Donattım kitaplarını, Kalemimin Sapını Gülle Donattım sözleri ve alıntılarını, Kalemimin Sapını Gülle Donattım yazarlarını, Kalemimin Sapını Gülle Donattım yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Kim demiş erkekler ağlamaz diye?
Kim konuşmuş hepimiz adına hepimizden önce?
Buyrun meyhaneye, ağlamazsam erkek değilim."
Ferhan Şensoy
Kalemimin Sapını Gülle Donattım
Aşksızlıktan cılızdır düşlerim. Gece gündüz birbirine bitişiyor. Bir liseyi tüketmektir gidiyor. Beklemenin kurgusu. Umut. Uçsuz gerilimi beklemenin. Fakat bu bahar çok orospu. Gece çökmese artık, herkesler yatmasa. Ellerim sigaramı bir isli yalnızlığa yakmasa. Yalnızlığı duymasa kulaklarım. Köpekler ulumasa. Bir yıkasam şu belleğimi, bu düşünmek olmasa.
Yatınca uyuyabilsem, tavanlar konuşmasa... Vay orospu bahar vay, bunları da mı yapıcaktın bana?
Ben tezelden aşık olsam iyi olacak! içimde bir sever küf ve penisilin gibi. Günlerden pazartesi, Çarşambadayız. Çarşambanın ortasından bil bakalım ne akar? Dananın kuyruğuna işkence var gönlümde. Açılıp açılıp yeniden okunan mektuplar gibiyim. Derim bana dar geliyor. Çarşambanın baharı meger ne yangin bir türkü.
"Eğer bütün insanlık el ele vermeyi isteseydi, bütün dünya birlikte dans edebilirdi."
Sanat zaten çok ucuzdur Abidin.
Yoruluyorum düşünmekten, dinlenmeyi düşünüyorum...
Sayfa 233 - Ortaoyuncular Yayınları
Geceler ne sandığınızca iyidirler, ne de kötü ve ürkünç sandığımızca...
Sayfa 233 - Ortaoyuncular Yayınları
Varsın fazla ileri gitti desinler, ama adamın cesareti güzeldi...
Sayfa 186 - Ortaoyuncular Yayınları
"Eğer bütün insanlık el ele vermeyi isteseydi, bütün dünya birlikte dans edebilirdi."
"Aklımın havuzunda alabalıklara verdim düşüncelerimi, su altından düşünce yürütüyorum."
Fırçam ve renk renk boyalarım var.
Alev alev dolanıyor içimi çizme isteği.
Has olan çizmek değil, özlem.
Bir yol çiziyorum, giderek daralan, perspektif bildiğimden değil, gözlem.
Yollar uzakta daralıyorlar.
Bunu uzun otobüs yolculuklarından biliyorum.
Bir kız çiziyorum yolun başına, eline bir çanta veriyorum, okula gitsin, okusun hasbam.
Uzun uzun saçlar çiziyorum, işi ne, tarasın yosmam.
Sonra resme bakıp basıyorum şarabı bardağın gözüne, bardağın gözünün tam neresi olduğunu çok iyi bilemeyerek.
Seviyoruz ya içmek gerekli.
Kız çıkıp gidiyor resim kağıdından.
Fırçalarımı kırıyorum, boyalarımı atıyorum galyan kuyularına.
İçimdeki çizme isteği beni bir ressama curo edip basıyorum bardağı şarabın gözüne.
Bardağın gözü olmaz, çekmece mi bu.
Çekmecenin gözünün de bir şey gördüğü söylenemez.
Kendin yarat dertleri, kendin üzül. Delikanlı bir felsefe.
-Bir arzunuz var mı?
diye gülümsüyor hostes.
-Var. Bir tiyatro istiyorum!
Sayfa 540 - Ortaoyuncular YayınlarıKitabı okudu
Annem ağlıyor, hep ağlıyor. Oğlunun mimar olamayışına, tiyatro sevmesine ağlıyor. Ağlama anneciğim, bir mimar masasında akrobat lambanın ışığında, çini mürekkeplerle, rapidolarla, grafozlarla kağıdın schoeler'ine ille iki oda bir salon evler çizmek şart değil. Sanki kalemle evden başka bir şey çizilmiyor! Şiirler de yazılır, kalemdir bunlar. Nesne işlev ilişkisi anneciğim, madem bir masa var ve mimar olunmayacak, masa n'olacak?
Sayfa 345 - Ortaoyuncular YayınlarıKitabı okudu
Eğer bütün insanlık el ele vermeyi isteseydi, bütün dünya birlikte dansedebilirdi.
Sayfa 332 - Ortaoyuncular YayınlarıKitabı okudu
-Makbul adamsın Gül Baba, hoşlaştum senden. Bu ıssız ormanda vaktün neye göre ayarlarsun? Namazun neye göre kılarsun?
-Gökyüzüne bakarum, anlarum ben zamanı... Kasvet bulut günlerde belli olmaz vakit, öyle günler namaz kılmam, saz çalarum.
-Bir camii istemez mü yani bu yerlere?
-İsterdü amma, camiiden önce başka şeyler gereklü.
-Bre camiiden önde gelen ne ola?
-Camii insana Allah'ı öğretmez, insanı bilen bilür Allah'ı bunu öğretmek gerek insanoğluna.
Sayfa 54 - Ortaoyuncular YayınlarıKitabı okudu