Kapıları açmak... Zehra ile köye yolculuk yapıyoruz kitabın ilk sayfalarında. Zehra Kemal tarafından köyden zorla kaçırılıp İstanbula götürülmüş. Cihan geride kalmış. Zehra her şeyi göze alarak köye geri dönüyor. Ve asıl zorluklar böyle başlıyor. Kitap ara ara geri donuslerle devam ediyor. Kısa ama etkili bir hikaye aslında. Ne varsa eskilerde var dedirtiyor insana. Mustafa Kutlu bizi yine bozkirlarda yolculuğa çıkarıyor. Ne olacaksa güzel olacak diyerek.... Cihan Zehranin tüm adımlarına rağmen ona evet diyemedi. Bir kere arkasında duramadı. Bu çok farklıydı...
Alintilar=
İnsanoğlu bir kapalı kutu. İçinde ne gizli köşeler, ne mahrem mekanlar var.
Olmadı.
Ne yapalım.
Olan da kaderdir,olmayan da.
Amenna.
Zaman kimsenin gözünün yaşına bakmaz, hükmünü yürütür. Kaderde ne var ise başa o gelir.
Dedikodunun da bir ömrü vardır değil mi ?
Kara izler .. kara yazı .. kara günler '
Babalar kızlarını daha çok sever, ama belli etmez.
