Bir şeyler yazmak istiyorum galiba, en azından buna ihtiyacım var, kitap daha yeni bitmişken hem de... Uzun zaman sonra ilk defa bir Mustafa Kutlu kitabından böylesine keyif, acı, hüzün, mutluluk aldım. Ama ne böyle başlasaydı ne de böyle bitseydi keşke kitap. Ahh, sevgili yazar, dağlamakta üzerine yok.
Kitabın ismini her gördüğümde düşünürdüm; hangi kapı, nasıl açılacak, kim açacak diye. Şimdi düşünüyorum da öyle bir kapılarmış ki bazen sonuna kadar kapalı bazen de sonuna kadar açılmış. Ama kapıyı kapatan da açan da Allah değil mi, bazen bir kapıyı kapatıp başka bir kapı açar bazen de aynı kapıyı önce kapalı gösterip sonra açıverir. Zehra.. Ne de güzel tüm o kapılarda durmayı bildi, yılmadan ve sabrederek. Güçlü kadın vesselam. Yaşadıklarını anlatmaya benim kelimelerim de yüreğim de yetmez, Mustafa Kutlu amcam anlatmış sağolsun, siz de alıp okuyun lütfen, böylesi bir hikayeyi hepimizin okumaya ihtiyacı var.
