“Daha çok sevmek, daha çok gülmek, daha çok düşünmek isterdik. Daha çok görmek, daha çok anlamak, daha çok güvenmek isterdik. Şimdi bizden kalanlar bu istekler ve bu kelimeler. Huzur, rüyalar, uyku ve öpüşler vardı. İnsanlar, meyvalar, kağıt ve kalemler de vardı. Çünkü hiçbir şey hayat kadar şaşırtıcı olamaz. Yazı hariç. Evet, tabii, tek teselli yazı hariç.”
Kara Kitap 25 Yaşında okumayı düşünenlere bu baskıdan okumalarını tavsiye ederim. Beğendiğim bir eserdi. Arkadaşımın incelemesi de çok başarılı. Okuyup takip edebilirsiniz kendisini.
Orhan Pamuk ülkemizde çokça sevilen, sevildiği ölçüde eleştirilen bir yazar. En çok eleştirildigi iki konu mevcut: Birincisi, özensiz dil bilgisi, devrik cümle yapısı ve Türkçe kullanımı, ikincisi ise bizim toplumumuzda el üstünde tutulan ve hassas olunan bazı değerlere karşı(Atatürk, kültür, din, Ermeni meselesi) duyarsızlıgı ve karşıtlığı. Lakin