Edebiyatımızın en önemli eleştirmenlerinden olan Nurullah Ataç’ın deneme türündeki Karalama Defteri-Ararken adlı eserinin incelemesi ile geldim.
Aslında kitap, ta üniversite zamanlarımdan beri kitaplığımdaydı ancak şu sıralar okuyabildim.
Eserde Ataç’ın sohbet havasında yazdığı eleştirileri yer alıyor. Dilinin keskinliğiyle bilinen yazarın bu eleştirileri Divan edebiyatından tutun da en yakın arkadaşlarından olan Ahmet Hamdi Tanpınar’a kadar birçok şeyi ve kimseyi kapsıyor. O kadar güzel eleştiriler yapmış, öyle yerlere dem vurmuş ki ona hak vermemek elde değil. En basitinden eğitim sistemimizi eleştiriyor ve diyor ki öğretmenlere her yıl en az on kitap gönderin. Onları okusun ki kendini tazeleyebilsin, geliştirebilsin. Bu kısımdaki tüm düşüncelerine katıldığımı itiraf etmeliyim.
Eserde hak verdiğim yerler kadar kesinlikle katılmadığım, hatta kaşlarımı çatarak okuduğum, çok sitem ettiğim kısımlar da olmadı değil. Bütün bunlara rağmen bence okunmaya değer bir yapıt.
Diyeceğim o ki şimdiye kadar hiç deneme okumayanlar bu eserle başlayabilirler. Eminim ön yargınızı yıkacak ve size çok şey katacak bu kitap. Herkese keyifli okumalar.
