Olivia gülümsedi. Şimdi abisi ona lanet yağdırabilir ve bir anlığına bacağını düşünmeyi bırakabilirdi. Ama Marcus hemen yine kafasını ona doğru çevirdi ve gülümsemesini gördü. Suratı asıldı. Olivia gülümsemesi dahil her şeyiyle kaskatı oldu. İkiside bu garip duruma hapsolmuşlardı. Sanki ressam onların bu pozisyonu korumalarını istemişti ve onlar da zorlanarak olsa dahi uysal bir şekilde bu pozda resim sonsuzluğa kaydedilinceye kadar beklemek zorunda kalmışlardı.
Hemen üstüne gelen panik duygusuna karşı saldırıyı başlattı ve yüksek sesle bir mantar gibi şunları söyledi: "Benim yapabileceğim hiçbir şey yok, onu kurtaramam, yapabileceğim hiçbir şey yok."