....otuz beşine dayanmış tiplerin babadan tırsması ya da on beşlik yeni yetmeler gibi karşısında ağzı açık beklemesi, siz bugünün gençlerine saçma gelebilir ama hep diyorum ya, biz dinozorlar çağının çocuklarıyız.
Insanların isimlerinin ya da kendilerine özel başka şeylerin doğru söylenmesini, yazılmasını ya da bunlara gerektiğine inandıkları saygının gösterilmesini beklemeleri bence garip değil: pek çok kişi başkalarına anlamsız gelebilecek bir sürü ıvır zıvır takar; bu yüzden kırılan çok kalp vardır.
"Hayat," demiş, "okuldur ama bildiğiniz türden okul değildir. Öğretmenlerden size bir şey öğretmesini beklemeyeceksiniz; gidip yakasına yapışacaksınız, öğret diye."
Malum, iyi cinayet romanlarında katil mutlaka başlarda ortaya çıkar ama şüphe çekmez, katilin en sonunda ortaya çıkması ve kitap boyunca adı geçmeyen biri olması okura saygısızlıktır.
Evet, gerçek... o güne dek seyredip geçtiğim ve hayatıma devam ederken sadece izlediğimde aldığım hazzı, hissettiğim dehşeti hatırladığım şeylerin, birdenbire vücuda börünüvermesinin şokunu yaşıyordum...