Katya'nın Yazı
TrevanianKatya'nın Yazı Gönderileri
Katya'nın Yazı kitaplarını, Katya'nın Yazı sözleri ve alıntılarını, Katya'nın Yazı yazarlarını, Katya'nın Yazı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bana söyleme. İşin cazibesini kaçırmayalım. Doktor, sizi Bayan Falan Filan'la tanıştırmak istiyorum. Kendisi kafasının içinde zerre kadar bir fikir kırıntısı bile bulunmayan çok cazibeli bir süstür."
Sayfa 153 - E Yayınları, 9. basımKitabı okudu
"Rutubet damlayan, küf kokulu, eski bir yer olduğunu biliyorum. Sanki bizim mesleğimizden, akciğer dalında çalışan biri özellikle inşa etmiş orayı."
Sayfa 44 - E Yayınları, 9. basımKitabı okudu
"Hem cüce, hem Protestan, hem solak, hem de ölmüş, ha? Vay canına... yaman dedikodu konusu."
Sayfa 42 - E Yayınları, 9. basımKitabı okudu
İnsan ne olacağını önceden bilse bile, o umudu gerçeğin tekrar tekrar yıkmasına yine de engel olamıyor.
Sayfa 118 - E YayınlarıKitabı okudu
Hepimiz sosyal nezaketin kurbanı değil miydik? Felaketleri zarafetle karşılamaya kendimizi zorunlu hissetmiyor muyduk?
Sayfa 118 - E YayınlarıKitabı okudu
Acaba neden insana iyi gelen her şey ya sıkıcıdır ya da acı verir? Neden bedene kötü gelen her şeyin ruha iyi geldiği varsayılır?
Sayfa 112 - E YayınlarıKitabı okudu
Ezilen ırk, sonunda ezenin kendisine yutturmaya çalıştığı fikre inanıyordu.
Sayfa 111 - E YayınlarıKitabı okudu
İnsanın kendini farklı sanmasından daha sıradan, daha olağan bir şey yoktur.
Sayfa 95 - E YayınlarıKitabı okudu
Tanrı bizi iyi niyetlilerin vereceği zararlardan korusun!
Sayfa 94 - E YayınlarıKitabı okudu
"İnsanın kafasını boşaltıp... neşeyi değilse bile, en azından huzuru aramayı öğrenmesi şart.
Sayfa 83 - E YayınlarıKitabı okudu
Mücadele dolu bir hayat geçirerek güçlenmek herkese nasip olmaz.
Sayfa 48 - E YayınlarıKitabı okudu
Evrende değişmez olan soğuk ve karanlıktır, ışık ve sıcaklık birer kıvılcım kadar küçük ve kısadır demişti. Aynı şekilde yalnızlık ve içine kapanma da insan hayatının değişmezleriydi. Gençlik ve aşk ise geçici şeylerdi. Değerli olmaları, çabucak bitmelerine dayanıyordu zaten. İnsanın kendini kaptırıp bu güzellikleri ebedi sanması çok kolaydı. Tabii sonunda bittiği zaman upuzun bir süreyi acılara boğularak geçirmek, kaderin bize kalleş davrandığını düşünmek zorunda kalmasaydık. Sonunda insan imrenmelerin ve umutların etkisinde kalıyor, bunlar uzun süreli oluyor ve içimize kapandığımızda sakin kalabilmemizi bile engelliyordu.
Sayfa 122Kitabı okudu
"Ertelenen acı, azalmış acıdır. "
Sayfa 97Kitabı okudu