Kayboluş
Georges PerecKayboluş Gönderileri
Kayboluş kitaplarını, Kayboluş sözleri ve alıntılarını, Kayboluş yazarlarını, Kayboluş yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
N’apcaz şimdi diyo bana
Diyorum ki bi bakalım
Bakalım da önümüz taş
Aç gözünü bakmak lazım
N’apıp yapıp dış avluya
Bir sofaya kapak atsak
Hazırlandım sıvışmaya
İmlayı azcık bozarak
Konuş konuş hiç faydasız
Özgür diyilim ki hâlâ
Koş duvara, aş duvarı
Bir duvar daha karşında
Dışarıda bi avlu var
Avludan sonra dört duvar
Duvara çarpar dalgalar
Dalgalar sözümü yutar
Artık n’olcaksa olmalı
Bu söz firar’dip kaçmalı
Ona bir yardakçı lazım
Suçortağı olsun şarkım!
O zaman da Ölüm'ün hüküm sürdüğü bir koru vardı.Koru onun mülkü sayılmazdı ama intifa hakkı onundu. Hoşlanmış mıydı? Hoşlanmıştı.O zaman kurtuluşu orda olabilirdi.
Franz Kafka’nın vakti zamanında açıkladığı gibi: Uaşılacak bir amaç vardır ama yol yoktur; kararsız kaldıklarımıza, duraksamalarımıza yol adını takarız.
Sayfa 302 - Ayrıntı YayıneviKitabı okudu
Vücudun, binip ummanlar aşacağım bir kalyon, bir mavna, dalgamda salınıp duran bir kotra;
Alnın, taarruza hazırlandığım bir tabya, bir sur, aklımı başımdan alan o kırlangıç fırtınasıyla yıkılacak olan duvar;
Kulağın, bir salyangoz, kalp biçimli bir yumuşakça, kıvrımlarında dolaştığım bir asma filizinin tomurcuğu;
Kirpiğin, bir gözkapağının
Yiyin köpoğlular yiyin, bu han-ı iştiha sizin
Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin.
Tevfik Fikret
Hiç başaramayacağız! Biz uğraştıkça bu muammanın batağına daha fazla saplanacağız. Sonunda bu muamma yutacak bizi. Niçin koşa koşa arıyoruz ki ölümü?
Hayatını yitirmiş, kaybolmuş dostlarımızı bir an için unutup, bugün önümüzü aydınlatmak için, başımızda dolaşan faciadan kurtulmak için, yarınlarımızı kuşkudan, korkudan arındırmak için yapacaklarımızı konuşalım.
Ak bir boşluğun arkasi karanlıkla doludur. Yazılanı anlamıyorsan yazılmayana bak.
Bir gün hayatımın nasıl bir roman olduğunu anlayacaksın.
Tutkulu âşıklar da, ciddi filozoflar da
Bir pisi alır, bastırınca olgunluk çağı.
Güçlü, tatlı, gururlu pisi, tüm aradığı
Tıpkı onlar gibi hayatta bir sıcak oda.
Aşk ilminin, bilim aşkının yoldaşı pisi,
Adımlarında uçurumların ıssızlığı;
Olurdu karanlıklar tanrısının çırağı,
Yaltaklanmaya razı olup, bıraksa kibri.
Yalnızlık çölünün bir vahasında uzanmış, Uyumuş, sonra sonsuz hülyalara uyanmış
Soylu kadın başlı canavarları andırır.
Sihirli kıvılcımlar var doğurgan karnında.
Sanki bir altın yağmuruna yakalanmıştır,
Altın yıldızlar parlar mutasavvıf alnında.
İnsan bir ad, bir sözcük istiyor. Haykırmak istiyor: Çözümü bulduğunu, bunalımının kaynağına indiğini haykırmak istiyor. Bu abuk sabuk karmaşık laf yığınından sıçrayıp çıkmak, bu sözcük bataklığından kaçıp kurtulmak istiyor insan. Ama artık bir sıçrama taşı da yok, tutunacak bir dal da. Hayal gücünün dibini boylamaktan başka yol yok.
Bir başlangıç noktası yakalamak istiyor insan: Ama bütün noktalar çok uzaklarda, çok bulanık...
Bütün dünya normal gözüküyordu ama tümü hayaldi. Başta olağan, sıradan olan, insanlık dışı bir hal alıyor, insanı çıldırtıyordu.
Bütün dünya olağan gözüküyor ama bir gün, bir hafta, bir ay ya da bir yıl sonra çürüyüp yok olacak. Çünkü bir yarık var. Hiç durmadan, adım adım hacmini artıran bir yarık, uçsuz bucaksız bir unutuş, dipsiz bir uçurum, boşluğun istilası. Bir bir susacağız.
Yağmalama, iğfal, katliam günlük, sıradan olaylar olmuştu. Ama daha da kötüsü şuydu: Bayağılaşma, hainlik, alçaklık da diz boyuydu. Artık bir başkasına inanmak imkânsızdı. İnsan can dostundan kuşkulanır, komşusuna kin duyar olmuştu.