Kayıp Sabahlar
Ahmed Günbay YıldızEn Eski Kayıp Sabahlar Gönderileri
En Eski Kayıp Sabahlar kitaplarını, en eski Kayıp Sabahlar sözleri ve alıntılarını, en eski Kayıp Sabahlar yazarlarını, en eski Kayıp Sabahlar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Senin de zihninde yer etmiş vehim,
Sen de benim gibi içten vurgunsun...
Sanki hafızana dargın o beynin,
Mefluç gölgelerden bile suskunsun...
Geceleri terk edilen seyyah ol,
Güneşle gel, şafakla doğ, sabah ol...
İlk kez dağlar öpsün ışıklarını,
Uyanınca gözlerime siftah ol...
Öyle işle ki ciğerlerime,
Sonra yüreğimde çekilen ah ol...
Annem"Sırtımı yasladığım dağ göçtü." demişti babası için...
Baba bir dağ, baba çocuklarının şemsiyesi, baba cesaret, baba evinin, çocuklarının gücü ve bekçisi.Senin sırtını yaslayacağın dağın yok ki.
Niceleri geldi, neler istedi!
Sonunda, dünyayı terk edip gitti...
Sen, gitmeyecek gibisin değil mi?
Unutma, gidenler de hep senin gibiydi...
"Ateşle azap, ateşin Rabbi olan Allah'a mahsustur."
Bilinmez bir kuşatmanın ablukasında gönlüm...Kendime yabancı duygular içindeyim. Efkar tüten yüreğimde anlayamadığım muhal bir sızı var...İçinde yaşadığım bu masallar şehri mi hüzne tutsak bu akşam? Yoksa, iradesinin yavaş yavaş elimden kaydığını hissetmeye başladığım gönül dünyam mı?
Medet ey sığınılacak tek liman! Nefsimin ve gönül dünyamın yanılgılarından beni esirge ve uzak tut. Ben bende değilim bu akşam...
senin gelişin daha yerinde. Benim ziyaretim hatadan ibaretti.Hoş geldin...
Benim sabahlarım kayıp mı anne? Bulabilir misin bana kayıp sabahları mı?