Kelebekler ve İnsanlar
Üstün DökmenEn Eski Kelebekler ve İnsanlar Sözleri ve Alıntıları
En Eski Kelebekler ve İnsanlar sözleri ve alıntılarını, en eski Kelebekler ve İnsanlar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aile, insanların açlığı ve tokluğu birlikte sindirdikleri, güzel esintileri ve kötü kokuları birlikte hissettikleri ve eğer dayanabilirlerse güçlüklere birlikte göğüs girebildikleri bir yerdir.
Direkler ve çatılan tahtalar, çakılan çiviler çok da önemli değildir; bir aileyi ayakta tutan şey, gülümseyen yüzlerin ve çatılan kaşların dengesidir.
Sayfa 77Kitabı okudu
insanlar, bazen sevdiklerini yanlarında tutarak öldürürler, bazen de kızdıklarını.
remzi
Bu dünyada, bir zayıfın varlığı, bir güçlünün tablosunda bir ufacık bir nokta olur bazen.
"Baba, nicelik değil, nitelik önemlidir. Bir canlının ne kadar yaşadığı değil, ne yaptığı önemlidir. Size karşı çıkanlara aldırmayınız, nereye gittiğini bilen insana dünya kenara çekilip yol verir,"
Sayfa 74Kitabı okudu
Ardıç ağacının tohumundan ardıç fidanı üretemezsiniz meselâ. Ardıç ağaçlarının tohumunu ardıç kuşu yer. Ardıç kuşunun bağırsağından geçip atılan tohumlar toprağa düşünce filizlenir, ardıç fidanı biter.
"Uzun yaşayanlar ağır hareket ediyor, kısa yaşayanlar hızlı. Belki de Evren hakkını alıyor sessizce, kişiler de öyle."
Zihniniz birtakım yenilgileri unutsa da, yüzünüz geçmişin resmedildiği bir yerdir; geçip giden anılar geçip gitmeyen çizgiler bırakır orada.
insanlar, birisini sevdiklerinde, sevdiklerini sandıklarında, aslında asıl kendilerini sevdiklerinde, bir üçüncü kişide açmayacakları yara yoktur.
Sonra bir gün Gülsen Hanım bir başkasından muşmulanın hikayesini de öğrenmişti. Eski İstanbul' da üç adı varmış muşmulanın. Muşmula, beşbıyık, döngel. Eğer yaşlı bir kadın geçiyorsa, "Muşmula, muşmula," diye bağırırmış pazarcı. Genç bir erkek geçiyorsa aynı pazarcı bu kez: "Beş bıyık!" Genç bir kadınsa geçen: "Dön gel, dön gel!"