Ve etkinlik kitabım bir gecede bitti…
Kader mahkûmu kadınların hikâyelerini kaleme almış sevgili yazarımız, içim acıyarak, gözlerim dolarak okudum…
Her birinin farklı bir hayat hikâyesi var… her biri derinden yaralı, özlem dolu, öfke dolu…
Ve dört duvar arasında Annesi ile birlikte “EKSİK” büyümek zorunda kalan çocuklar, hapishaneyi evi, avluyu sokak bilen çocuklar…
Çocukluğunu yaşayamayan, oyun oynayamayan, doğuştan kader mahkumu çocuklar :( off çok zor çokk…
İnsanları çok çabuk yargılıyoruz “sabıkalı” diyoruz “katil” diyoruz, burun büküyoruz, dışlıyoruz…
Peki dışarıdakiler çok mu “MASUM” ???
Gerçekten düşündürüyor, bir anda tüm hayatı değişebiliyor insanın… “Gerçekten ne oldum değil, ne olacağım demek lazım”…
Okunması gereken bir kitap, herkese tavsiye ediyorum…