Arap edebiyatının ve göç edebiyatını önemli isimlerinden Mihail Nuayme'nin insanı içine dönmeye, düşünmeye ve hayatı farklı bir açıdan anlamlandırmaya teşvik ettiği eseri Kendini Arayan Adam. Roman esasında New York'ta bir Arap kahvesinde çalışan Arkaş isimli kişinin günlüğü.
Arkaş, kendini sessizliğe ve yalnızlığa adamış, hayatın anlamını hayat-ölüm, yalnızlık-özgürlük gibi kavramlar ekseninde, kendince değerlendiriyor, günlüğüne yazıyor. Günlük altı çizilecek cümlelerle dolu. Sessizliğin, yalnızlığın felsefesini tasavvufi tarzda açıklıyor Nuayme. Kendisine Lübnan'da bir dağın eteğinde, yalnız başına bir yaşam alanı kurmuş ve bu yalnızlık onu sıkça hayatın anlamı üzerine düşünmeye itmiş. Kitaplarının hemen hemen tamamında da bu konuyu ele alır. İnsanlara, doğaya, duyu organlarına bakış açısını okuyoruz Arkaş'ın Günlüğü'nde de.
Kitap hem akıcı hem de düşünsel anlamda ağır. Çağının çok çok ötesini görebilmiş ve yazmış bir yazarın, okuma zevki çok yüksek olan eserinde zihni yormadan, derin düşündürerek anlatmak istediklerini okuyoruz. İyice sindirerek faydalanırsak eğer, hayata bakışımızda muhakkak değişikliğe sebep olacaktır Arkaş'ın sade, sessiz ve yalnız yaşamı.
