Biliyor musun kitaplar bir zamanlar insanoğlunun dostuydu. Geceleri dertlesirlerdi birbirleri ile, gündüzleri özlerlerdi birbirlerini. Baba oğula, oğul toruna okurdu, mirasta en değerli olan evin kütüphanesiydi.
Kim bilebilir ki senin de; kalbinde, haritası gözyaşlarında gizli bir gömülü hazine misali hikayelerinin olmadığını...
Anlatmaya dilinin yanaşmadığı.
Ya da yad etmeye, kalbinin dayanamayacağı...