Kim bilebilir ki senin de; kalbinde, haritası gözyaşlarında gizli bir gömülü hazine misali hikayelerinin olmadığını...
Anlatmaya dilinin yanaşmadığı.
Ya da yad etmeye, kalbinin dayanamayacağı...
Biliyor musun kitaplar bir zamanlar insanoğlunun dostuydu. Geceleri dertlesirlerdi birbirleri ile, gündüzleri özlerlerdi birbirlerini. Baba oğula, oğul toruna okurdu, mirasta en değerli olan evin kütüphanesiydi.