Dert her şeyden ağırdır; hele bağırıp çağırmıyorsa, o zaman başlı başına bir ceza olur da. Sessizliğin içinde böylesine ağır bir cezayı çekmek - bunu kim bilebilir?
Aslında vücudumuz dilimimizin kanıtıdır. Böylelikle, kanıtladığı şeyi kendi içinde tutar. Bu yüzden bir başka dil ile, örneğin kuşların dili ile karşılaştığında önce vücudumuz ayağa kalkar.
"...Silinen bir hatıra;asıl yük budur işte.Silindikçe ağırlaşır ve kişinin üzerine devasa bir hörgüç gibi oturup kalır.O zaman insan eski günlerini durup neden düşünsün?.."
Derken ince, kılca benzer bir ışık patladı. Patlayınca içeriye sesi kendisinden güzel bir gölgenin süzüldüğünü gördüm. Gölge içeriye girince kendisiyle birlikte ışığı da getirdi, getirince rengi açıldı ve güneşte keyifle kızarmış bir kadın tenine dönüştü.