Kırmızı Karanfil Ne Renk Solar?
Feyza HepçilingirlerKırmızı Karanfil Ne Renk Solar? Gönderileri
Kırmızı Karanfil Ne Renk Solar? kitaplarını, Kırmızı Karanfil Ne Renk Solar? sözleri ve alıntılarını, Kırmızı Karanfil Ne Renk Solar? yazarlarını, Kırmızı Karanfil Ne Renk Solar? yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bir camdı kırılan, sivri uçlarıyla kırıkların arasında küçük bir oyuk. Çarpmadan, yaralanmadan geçmek olanaksızdı. Yaralandım, kanattım kendimi; ama geçtim, o küçük delikten sıyrılıp uçmayı başardım."
Sayfa 290 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Benimki Merve'ler ve Ayşe'ler çağı :)♡
"Beklentiler, özlemler, istekler nasıl yansıyor çocuk adlarına? En çok sınıflarda gözlenir. Bir dönem bakarsınız sınıfı Ebru'lar Esra'lar kaplamıştır, başka bir dönem Özgür'ler, Devrim'ler, Eylem'ler çağıdır. Saçları yüzüne dökülmüş, sevimli bir delikanlı Hamdi ya da Nuri ya da Abdullah adını taşıyorsa; maviş bakışlı bir kız çocuğu Hacer, Zeliha ya da Huriye ise, geleneksel aile yapısının bir uzantısı ya da köyden kente göç olgusunun taze bir örneği karşısındasınız demektir."
Sayfa 200 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
"Herkeste böyle olduğunu sanmıyorum. Kimi zaman iki kişi olduğuma o kadar inanıyorum ki! Üstelik birbiriyle hiç geçinemeyen iki kişi. Biri kalk gidelim derse; öteki, otur oturduğun yerde, sesini çıkarma diye ayak diriyor. Yoksa üç kişi miyiz? Bu kavgacı ikiliyi uzlaştırmaya çalışan üçüncü kişi kim?"
Sayfa 200 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
"Nasıl kestiriyorlar insanların kolay yıpranan yanlarını! Hep o yanlarını oyuyor, o yanlarını kemiriyorlar."
Sayfa 141 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
"Ve insan, kimi gerçekleri uzaktayken daha iyi kavrayabilir."
Sayfa 133 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
"Aslında bir kaçış bu benim ki, neden olduğunu tam bilmiyor olabilirim; ama kaçış olduğunu iyi biliyorum. Bir değirmenin çarklarında yok olup gitmekten kaçış belki. Belki ve daha açıkçası: İnsanın kendinden kaçması ve yine kendisine sığınması, elbette hâlâ sığınılacak bir 'kendisi' bulabilirse. Yıllar ya da yaşam, her neyse öyle bir yıpratıyor, öyle bir törpülüyor ki insanı, sonunda kim olduğunu bulabilmesi için bile uzun uzun düşünmesi gerekiyor."
Sayfa 132 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
"En çok güvendiklerimin kof çıktığını yaşamadım mı ben?"
Sayfa 118 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
"Okuyamamaktan yakınıyordum, yalnız kalamamaktan; bir an diyordum, ne olur, bir an yalnız kalsam. Şimdi? İstediğimden, özlediğimden daha yalnızım; ama, ne oluyor, deliler gibi onların yanında olmak istiyorum."
Sayfa 89 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
"Ardımda pişmanlıklar bırakmak istemiyorum."
Sayfa 56 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
"Başlangıçların güzelliğini yaşamadan , belki güzel bir başlangıca yaklaşırken sonu yaşıyoruz şimdi. Sırça bir şey böyle kırılır işte, tuz buz olur, sesini bile duymaz kırılmaları bilmeyen kulak."
Sayfa 53 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu