Kış Uykusu
Ayşegül DevecioğluEn Eski Kış Uykusu Gönderileri
En Eski Kış Uykusu kitaplarını, en eski Kış Uykusu sözleri ve alıntılarını, en eski Kış Uykusu yazarlarını, en eski Kış Uykusu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Mutlu olmayı bilemedik, belki bu yüzden mutlu etmeyi de..."
“Boşluğun yaraladığı hafızamız, anımsamayı da unutmayı da bilmiyor.”
Sayfa 56
“Ne var ki kelimeleri kaçırıyorum elimden; kendisi söz olmuş dünyanın kelimelerini... Çayımı çın çın karıştırıyor ve bomboş bir kafayla oturuyorum. Kelimesizken zihnim, kocaman başıboş bir karanlık...”
Sayfa 58
“Bence kuşlar da farkında bunun; ama umursamıyorlar. Çok eskiden bile adlandırmayı bilmiyorlardı; ama zalimliği biliyorlardı. Kuşlar zalimliğin ne olduğunu insanlardan öğrendi.”
Sayfa 59
“Ne var ki, insan başkalarını anlatamaz; yalnızca kendini anlatabilir. Başkalarını anlatan her öykü yalan söyler; affedilmez bir yalan; güzel ve inanılası yalanlardan değil; bütün öykülerin anlatıp durduğu o güzelim yalanlardan değil. Böylesine bencildir öyküler. Ne derseniz deyin bu işe.”
Sayfa 60
“Belediye, artık vapur yanaşmayan iskelelerin kızaran yüzlerini her sene başka bir renge boyardı. Belediyelerin işi bu; utanmayı silmek hafızalardan...”
Sayfa 61
“Beyaz kedi küçük meydanın tam ortasında yatıyor. Güneş tamamen çekilmeden önce, kalan azıcık ışığın ve sıcaklığın keyfini çıkarıyor. Dilinin bir aşağı bir yukarı gidip gelen pembesini oturduğum yerden seçebiliyorum. Dilin, üstünde gezindiği beyaz postun ılıklığını hissediyorum ve postun altındaki kalbin yumuşacık sesini... Saatlerce izleyebilir insan bir kediyi. Hayatın, bir kedinin küçücük pembe dilinde bile büyük olabildiğini görmek için filan değil; ama o da var... İlla bir sebep gerekmez kedileri saatlerce izlemek için...”
Sayfa 63
Ama ışık yanan her ev şenlikli mi ya!
Sayfa 47 - Metis KitapKitabı okudu
Ocaktan kor alıp bassaydı gözlerine de, kızının yanında gözyaşı dökmeseydi!
Sayfa 49 - Metis KitapKitabı okudu